(Hastane sonrasındaki fotoğraf) En çok üzen; sosyal medyaya da bakmıyordum ama. Kendi arkadaşlarım bile o görüntüyü gönderdi bana, onlar çok yaraladı. Beni tanıyanlar, benim nasıl bir baba olduğumu, eşimin nasıl bir anne olduğunu herkes biliyor. Onlar pek itibar etmedi.
Ama bazı dostlarım 'böyle bir şey var mı' gibi sordu. Bu çocuk 91 saat enkaz altında kaldı, ayakları çıktıktan sonra hiç yıkanmadı. Bazı bakımları yapılmadı. Çocuğun ayakları yara, parmak uçları çatlamış. Çorap giydirirken 'babacım çok acıyor çorap giydirme' dedi. Yani ben onu akıl edemeyecek kadar bilinçsiz bir baba değilim. Evime gittim, çocuğumu yıkadım, kremini sürdüm. Sonra çocuk rahat rahat çorabını giydi.
Bu tarz yorumlara hiç gerek yok. Ben gerçekten bilinçli bir babayım. Ben çocuklarıma anne de olurum, baba da olurum. Ben onlara en iyi şekilde bakarım, kimsenin endişesi olmasın.
Herkes sadece bizim evlerimizi gördü, bizim acımızı paylaştı. Şu anda 200'e yakın ev yıkıldı. Karar alındı, hasarlı olduğu için. Hala çadırlarda bebekler var.
Demek ki neymiş bilmeden yargılamamak, yorum yapmamak lazımmış... Belli, eli öpülesi bir baba...
İçim parcalanarak okudum, çok üzgünüm yazıklar olsun hepimize her şeye milyon kere... Aydanin çıkma anına kadar her şeyi hatırlıyor oluşuna vs ayrı kahroldum. Allah kahretsin bu dunyayi
icim gidiyor 😭