Hedefli hedefsiz şutlar, peş peşe kornerler ve gelen ilk gol sonrası Beşiktaş tribünlerinde genel beklenti derhal 2. golü bulma yönünde oluyor.
Tribünler, bir Beşiktaş maçının başından sonuna kadar rahat oldukları bir Beşiktaş maçı hatırlamakta zorlanıyorlar…
O sebeple hemen 2. golü bulmak, garantiye almak peşindeler.
Maçın oyuncusu daha 37. dakika itibariyle Gedson’du diye düşünürken sarı kart geldi bile…
Rashica yetişiyor çağrılara ve 2. gol geldi bile…
Chamberlain’e de hazır olmasa da kumaşı iyi notunu vermeyi bir borç bilirim.
İlk yarı uzatma dakikalarında Necip Uysal özel olarak onurlandırıldı.
Bu sırada tribünde benim bulunduğum Güney Tribününde oldukça fazla çocuk Beşiktaşlı vardı ve şahane bir ortam yarattılar.
Hepsinin birbirlerine yiyecek veya çekirdek ikram etmeleri -beni de ihmal etmemeleri- pek hoşuma gitti.
Toplumun mayasının bu olduğunu görmek, Avrupa Voleybol Şampiyonası finaline dakikalar kala ülkenin ayrışmaya, bölünmeye, birbirini doyamadığı dakikalarda benim ruhumu doyurdu.
Dakika 54’te Mert’in kalesinden çıkışı “Bu gerekli miydi?” dedirtti.
Dakika 70 olduğunda acil Muleka-Cenk Tosun değişikliği beklentisi doğdu. Zira, “hücum” kelimesi Beşiktaş Sözlüğünde yazmıyordu bu akşam da…
Dakika 74’te Cenk Tosun Aboubakar-Cenk değişikliği olarak göründü! Dakika 76’da Sivasspor şutuyla zaman büküldü gibi oldu ama bir şey olmadı.
Kalan tüm dakikalar Aboubakar’ın atması lazım gelen golü Cenk ha attı ha atacak diye geçiyordu… ve geçti.
Yönetimin taraftara talimat vermek yerine, stoper veya muhtelif transferler açıklamasını bekliyoruz elbette.
Maçtan sonra A Milli Kadın Voleybol Takımının maçının adı olmayan Beşiktaş Stadında skorbord üzerinden yayınlanacağı duyuruldu ve tüm stada Türk bayrakları dağıtıldı. Bunun düşünülmesi hoşuma gitti.
İzmir marşı tribünlerde dalga dalga yayıldı.
Geleceğe çok ışık tutmayan, 3 puanlı mutlu son.
Bu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar tamamıyla yazarlarının özgün düşünceleridir ve Onedio'nun editöryal politikasını yansıtmayabilir. ©Onedio
🦅🦅🦅 yeni kral