Çoğu insan için yine oldukça travma yaratan bir görüntü olduğu kesin. Irak eski Milli Güvenlik Müsteşarı Mofak Rubayi, o anları şöyle anlatmış: 'Saddam'ı kapıda karşıladım. Bizimle beraber hiçbir ABD'li ya da yabancı kişi içeri girmedi. Ceket ve beyaz gömlek giyen Saddam, çok normaldi, panik değildi ve üzerinde hiçbir korku belirtisi yoktu. Bazıları o an çöktüğünü ya da uyuşturucu etkisi altında olduğunu söylememi istiyor ancak bu anlattıklarım tarihi gerçeklerdir. Saddam, suçlu ve katildi doğru ancak sonuna kadar yaptıklarına bağlıydı. Kendisinden hiçbir pişmanlık, Allah'tan mağfiret dilemek veya af edilme talebi duymadım. Keza hiçbir namaz veya dua da duymadım.'
(2006)
Çok güzel anlatmışsınız ki bunların hepsini görmüş bir birey olarak gerçekten travma.
#13 olaylarin nasil gelistigi uzerine biraz dusunmek gerek. bu vahsi cinayetler para, kazanc yada intikam icin yapilmadi. birileri orgut uyelerine bu kadin dine ters seyler soyluyor yok edin dedi, orgut uyeleride hic tanimadiklari kadini iskence ederek oldurdu. bu tip durumlarda aklima hep steven weinberg'in su sozu geliyor: "din olsun olmasin normal durumlarda iyi insanlar iyilik, kotu insanlar kotuluk yaparlar. iyi bir insanin kotuluk yapmasi icin gereken seyse dindir."
Sonra “gençler niye böyle”?