Şu an doğaüstü bir olaya mı şahit oluyorum hissini bir kere de olsa hepimiz yaşamışızdır. Ama bu içerikte gördüğünüz kişiler bir histen fazlasını yaşayıp gerçekten de paranormal bir olaya şahit olduğunu düşünen insanlar. Gelin birlikte inceleyelim! 👇
Evimiz biraz tenha bir kesimde ve giderken ormandan geçmem gerekiyor. Annem ve babam her zaman oyalanmadan hızlı bir şekilde oradan geçmemi söylerlerdi ama o gün onları dinlemedim ve ormandan direkt evimize gitmek yerine başka bir yola sapmaya karar verdim. Yürüdükten 2-3 dakika sonra ileride yaşlı bir teyze gördüm. Ne yaptığını bilmiyor gibi orada öylece duruyordu. Ona ''İyi misiniz?'' diye bağırdım ama yanıt gelmedi. Gerçekten çok yaşlı görünüyordu. Ona biraz daha yaklaşmaya kalktığımda hırıltıya benzer sesler çıkardı ve bir anda ortadan kayboldu. Elbette o an bu durumu ailemle paylaşamadım. Biraz büyüdüğümde anlattığımda da bana asla inanmadılar.
O 7 ben 10 yaşındaydım. Artık büyüdüğümü, hem kardeşimi hem de evi koruyabilecek sorumluluğa sahip olduğuma inanıyordum. Annemler ve babamlar 1 günlüğüne evde olmayacaklardı. Gece kardeşimle televizyon izlerken o yanımda uyuyakaldı, ben ise televizyonu izlemeye devam ettim. Sonra bir anlığına pencereye gözüm kaydı ve orada bir kadın figürüne benzeyen karaltı gördüm. Sırıtıyor gibiydi ve ödümü patlattı. Aniden çığlık attım ve ağlamaya başladım. Kardeşim uyandı ve ne olduğunu sordu. Pencereyi işaret ettim ama kadın çoktan gitmişti.
Sadece 4 kişiydik. Sosyal medyadan uzak bir detoks kampı yapmayı planlıyorduk. İlk gece her şey yolunda gitti. Gitar çaldık şarkı söyledik ve dans ettik. İlk günün aksine ikinci gün çok korkunçtu. Biz gitar çalarken bir anda bir kadının acı yardım çığlıklarını duymaya başladık. Ses yakından geliyordu ama görünürde hiç kimse yoktu. Bunu bir insanın yaptığına inanmıyoruz.
Birden kulağımın hemen yanında oldukça net bir erkek sesi 'bırak onu' dedi. Katı bir ailede büyüdüğüm için itiraz etmeden onu bıraktım ve kurutma makinesinin sapından kıvılcımlar çıktığını ve yere düşmeden önce kendiliğinden kapandığını gördüm. Sesi çıkaran kişiyi araştırmak için etrafıma baktığımda kimseyi göremedim. Sonra anneme babamın evde olup olmadığını sordum ve o babamın balık avlamaya çıktığını ve daha sonra döneceğini söyledi. Ona bir adamın saç kurutma makinesini bırakmamı söylediğini ve onu bıraktıktan sonra başıma gelenleri anlattım. İkimiz de babaannemin, yani babamın dedesinin beni koruyup gözetlediğine inanıyoruz.
Ben mutfaktaydım ve onlar oturma odasındaydı. Sandviç yapıyordum ve kenardan gözüme kocama benzeyen bir figür çarptı. Onunla konuştum ama cevap vermedi. Doğal olarak bu tuhaf geldi. Yine de sandviçime odaklandım ve sonra figürün 5 metre uzakta bile durmadığını ve sadece bana baktığını hissettim. Bu yüzden hala kocam olduğunu düşünerek ofladım. Tam bakmak için ona dönünce yok oldu. Oturma odasına gittim ve hiç mutfağa uğrayıp uğramadıklarını sordum ama cevapları hayırdı.
Uyandığımda karşımda duran, hareketsiz ve sadece beni izleyen bir adam figürü gördüm. Cesaretimi topladım ve hızla kalkıp ışığı açtım ancak orada hiçbir şey yoktu. Artık uyurken penceremi kilitliyorum ve bir gece lambası yakıyorum.
Yıllar sonra artık yatak odam üst kattaydı ve bir sabah merdivenlerden aşağı doğru yürüdüm (dışarı çıkmak için eski yatak odamdan geçmek zorundaydım) ve yatak odası kapısına doğru ilerlerken bir ses adımı fısıldadı. Orada donup kaldım ve dilim karıncalanmaya başladı. Çocukken kabuslardan uyanırken terlediğim gibi terlemeye başladım.
Annemin sesine benzemeyen bir kadın sesinin dışarıda üç kez 'merhaba' dediğini duydum. Annem kanepede yatıyordu ve kapının açıldığını veya kapandığını duymadı). Çok korktum, bıçağımı aldım ve cesaretimi toplayana kadar yerimde oturdum, sonra yukarı çıkıp anneme başıma gelenleri anlattım. En korkutucu olan kısım, annemin daha önce bunu duyduğunu söylemesiydi, ve annemin beni korkutmaya çalışmadığından eminim.
Bir gün yerde uyuyordu ve vantilatörü de yerdeydi. Onun uyuyup uyumadığını kontrol etmek için içeri girdim. Girdiğimde sanki vantilatörün havada olduğunu gördüğüme yemin edebilirim. Şaka yapmıyorum. Çok tuhaftı ve içeri girdiğimde vantilatör başlangıçta olduğu yere göre ters yönde duruyordu.
Odada garip bir soğukluk vardı. Üzerime gecelik giyip salona geçtim. Birden koltuğun üstünde beliren soluk bir silüet gördüm. Kalbim hızla atmaya başladı. Ürkek bir şekilde 'Kim var orada?' diye sordum. Hiçbir ses gelmedi ancak siluet yaklaşıyordu. Tereddütle geri adım attım. Kalbim göğsümde düzensizce çarparken siluet beni izlemeye devam etti. Son bir çaba ile kapıya doğru koşmaya çalıştım, ama gölge beni durdurdu. Derin bir sesle 'Sana yardım etmeliyim' dedi. Ancak o an, siluet ortadan kayboldu ve odam normale döndü. O gece ne olduğunu hala anlamış değilim.
Kapıya neredeyse vardığımda annemi balkonda gördüm, ama yüzünü göremiyordum çünkü karşı yöndeydi. Anlam veremedim çünkü annemi banyoya girmiş olarak görmüştüm ve şimdi dışarıdaydı. Aynı kıyafetleri ve saç rengi ile annemle aynıydı. Şaşkınlıkla dışarıda duran 'anneme bakarken, gerçek annem banyodan çıkıp neyi seyrettiğimi sordu. Balkona döndüğümde diğer 'annem' ortadan kaybolmuştu.
Düşen yapraklarla gizlenmiş küçük bir tahta mezar taşı vardı ve yanlışlıkla neredeyse devirmek üzere tekmeledim. Ertesi gün bir hafta boyunca geçmeyen tehlikeli derecede yüksek bir ateş nedeniyle hastaneye kaldırıldım.
Gece yatakta yatarken fötr şapka ve takım elbiseli solgun, parlayan bir adamın duvardan geçtiğini gördüğüm. Kendimi yarı uykuda olduğuma ve hayal gördüğüme inandırdım. Nereden estiyse birkaç hafta sonra bunu anneme anlattım ve annem de o adam figürünü gördüğünü söyledi!
Eski bir eve taşınmıştım. Gündüzleri sıradan ve huzurlu geçerken, gece yalnız hissetmeye başladım. Bir gece odamda dikilen gizemli bir gölge gördüm. İlk başta hayal sandım ama bu periyodik olarak tekrarladı. Alt katta ise kapılar çarpıyor ve ayak sesleri duyuluyordu. Çok korkmuştum. Komşularla konuştum, evin uzun süredir boş olduğunu öğrendim. Eski sahibi trajik bir şekilde ölmüş. Kısa bir süre sonra o evden taşındım.
Giriş kapısından içeri adım attığımızda hemen bir garip hissiyat kapladı içimi. Hayalet avına başladığımızda birkaç garip olay yaşandı. Kafamın üzerinde tuhaf sesler duydum ve sanki biri beni takip ediyordu. Ama arkama döndüğümde kimseyi göremedim. Sonra, koridordan bir figürün geçtiğine yemin edebilirim. Ama belirsiz bir silüetti ve kim olduğunu seçememiştim. Yarım saat boyunca hepimiz ayrı tuhaf olaylarla karşılaştık. O gün doğaüstü güçlerin varlığına inanmaya başladım.
Bunlar ne ki ülkede haber izlesen bunlardan daha korkunç durumları görüyorsun zaten. Birbirini kurşunlayan, kesen, yakan, parçalayan ne desen var. Ülke testere filminin seti gibi olmuş
Mantıklı bir açıklama aramak yerine olayların doğaüstü olduğuna kendilerini inandırmak istemişler. Bu tür olaylarda iki ihtimal vardır. Ya hiç yaşanmamıştır ya da giriş bölümünden itibaren eklemelerle zenginleştirilmiştir.
Götünüz acıkta kalmıs aq 😅