İlk uydunun uzaya fırlatılmasından bu yana sadece 60 yıl geçti ve bu kısa sürede diğer gezegenlere ulaşabilen uzay araçları inşa etmeyi öğrendik. Hala evren hakkında çok az şey biliyoruz. Ancak uzay sondaları ve teleskoplar sayesinde artık uzaydaki nesneleri görebiliyoruz ve fotoğraflayabiliyoruz. Sizler için, Dünya'yı, Güneş Sistemi'ni ve tüm evreni yakından tanıyabilmemizi sağlayacak en popüler ve güzel fotoğrafları derledik.
Bildiğiniz gibi uydumuzun her zaman aynı tarafıyla karşı karşıyayız. Ay'ın Dünya etrafında dönmesi gereken süre, Ay'ın eksen etrafında bir daire çizmesi için gereken süreye eşittir. Ancak Ay'ı her zaman aynı görmüyoruz. Örneğin; Arktik'teyken Güney Kutbunu, Ankartik'teyken de Kuzey Kutbunu görürüz.
Plüton, 2006 yılında Güneş Sistemi'nin dokuzuncu gezegeni olmaktan çıktı ve şimdi komşuları Eris ve Ceres ile birlikte cüce gezegenlerden biri olarak kabul ediliyor... Bu arada Eris, Pluto'nun bir gezegenin rütbesini yitirmesinin sebebiydi: Eris, Güneş Sisteminde onuncu gezegen olarak adlandırılacaktı, ancak tartışma sırasında bilim adamları ne Eris ne de Plüton'un, klasik tanımlamaya yeterince yaklaşmadıklarına karar verdiler.
Everest Dağı'nın zirvesinde çekilen bu fotoğraf, fotoğrafçının düşündüğü gibi Dünya'nın düz olduğu teorisine son noktayı koyuyor. Bununla birlikte, bunun bir balıkgözü fotoğraf olduğu ve merceğin resmi eğdiği yönünde bir görüş de var. Ancak bu fotoğrafın dikkat çektiği en önemli sorun, dağın tepesine ulaşan insanların bıraktığı bayraklar da dahil olmak üzere Everest'teki çöp miktarı.
Kabarcık Nebulası, Cassiopeia takım yıldızında ve Dünya'ya yaklaşık 7,100 ışık yılı uzaklıkta. Nebula 1787'de William Herschel tarafından keşfedildi, ancak Hubble Uzay Teleskobu sayesinde sadece 2016 yılında detaylı resimleri elde edilebildi. Kabarcık Nebulası'nı oluşturan yıldız, yaklaşık 4 milyon yaşındadır ve kütlesi Güneş'in kütlesinin 45 katıdır. Aynı zamanda çok sıcak bir yıldızdır denilebilir. Bilim insanlarına göre, Kabarcık Nebulası'nın yaşam süresi çok uzun değil ve 10-20 milyon yıl içinde bir süpernovaya dönüşecek.
6 Mart 2018'de Falcon 9, Dünya yörüngesine 15 yıl boyunca çalışacak olan bir iletişim uydusu fırlattı. SpaceX için bu 50. fırlatmaydı ve aynı zamanda Elon Musk'un şirketi tarafından yörüngeye fırlatılan en büyük uyduydu.
Ay'ın, Dünya'nın atmosferi önündeki fotoğrafı.
Uluslararası Uzay İstasyonu (ISS), alçak Dünya yörüngesine yerleştirilmiş bir uzay üssü, başka bir tabirle üzerinde yaşanabilen yapay bir uydudur. ISS, 1998 yılında Dünya yörüngesine fırlatıldı. Bugün ise gezegenin yüzeyinin yaklaşık 400 km üzerinde ve yörüngedeki hızı yaklaşık 27.000 km/s. İstasyonun tam fiyatı ise 150 milyar dolar.
Sarychev Peak, Kuril Adaları'ndan biri olan Matua adasında bulunan, son 250 yılda 11 kez patlayan aktif bir yanardağ. Son patlaması 2009'daydı ve ISS'deki astronotlar bunun resmini çekebilmişti. Patlama o kadar güçlüydü ki, kıyıların kilometrelerce uzamasına neden oldu.
Mars Bilim Laboratuvarı, 2012'den beri Mars'ın yüzeyini araştıran Curiosity'nin resmi ismidir. Curiosity sayesinde bilim insanları, Mars'a yapılacak keşif için radyasyonun dozuyla ilgili bilgiler edinebildi. Ve buz nükleer alanda çalışan insanlar için belirlenen yıllık normdan 300 kat daha yüksekti. Bu yüzden bir insanların kırmızı gezegende geçireceği maksimum süre 500 günden fazla olamayacaktı.
Galaksimizin merkezi, bizden 27.700 ışık yılı uzaklıktadır ve yeni yıldızların oluşturulduğu Samanyolu'nun en aktif kısmıdır. Bu çıkıntı için, eski yıldızların yoğun bir koleksiyonudur denilebilir. Ayrıca galaksimizin merkezinde, Güneş'ten 43 milyon kat daha büyük olan 2 kara deliğin olduğuna inanılıyor.
Mayıs 2016'da Mars, Dünya'ya 80 milyon km kadar yakındı ve Hubble Teleskobu'nu “iyi bir görüntü” yakalamasını sağladı. Bu fotoğrafta, Kızıl Gezegen'in kutuplarının üstündeki bulutları, Cassini kraterini, Huygens kraterini ve Schiaparelli kraterini görebilirsiniz. Ayrıca bilim insanları, Mars kraterlerinin bir zamanlar suyla doldu olduğunu ve Cassini kraterinin Baykal Gölü'nden daha fazla suya sahip olduğunu düşünüyorlar.
Boğa takım yıldızındaki Yengeç Nebulası, aslında 1054'te Çinli gökbilimcilerin tanık olduğu bir süpernovanın kalıntılarıdır. Nebulanın merkezinde patlamanın sonucu olarak oluşan bir nötron yıldızı vardır. Çapı 20-30 km'dir ve kütlesi de Güneş'in kütlesine yakındır.
Bu uzay tırtılı, etrafındaki gazı kullanarak maddeyi toplayan bir biçimlendirici yıldızdır. Bilim insanları, bu alanın yeterince kütleye sahip olabileceğinden tam olarak emin değiller çünkü etrafında O-tipi yıldızlar mevcut. Bu yıldızlar, uzaydaki en parlak ve en sıcak yıldızlardır ve evrende sadece 65 tanesi gözle görülebilir. Bu tür yıldızlar, yeterince madde topladıkları takdirde Güneş'ten daha parlak ve daha büyük olabilirler ve yaydıkları radyasyon yıldız bulutlarını yok edebilir.
21 Temmuz 1969'da Amerikalı astronot Neil Armstrong, Ay'a ilk adımı attı ve “Benim için küçük ama insanlık için büyük bir adım.' dedi. Armstrong, Ay'a adım attıktan 15 dakika sonra, Bull Aldrin de ona katıldı. Bu, yeni uzay keşif dönemi başladığı zamandı.
Not: Fotoğraftaki beyaz poşet bir çöp torbası.
Cassini-Huygens robotik uzay sondası, 15 Ekim 1997'de Satürn atmosferine girdi ve 15 Eylül 2017'de 20. yıl dönümünden bir ay önce çalışmayı bıraktı. 20 yıl boyunca, bilim insanlarına Satürn ve uyduları hakkında birçok bilgi verdi ve geriye Gaz Devi'nin inanılmaz fotoğrafları kaldı.
Gezegenimizden yaklaşık 1,470 ışıkyılı uzaklıkta, bir süpernova kalıntısı olan Peçe Nebulası var. Muazzam mesafeye rağmen, büyüklüğü Dolunay'ın büyüklüğünden 5 kat daha fazla. Dahası, bu nebulanın büyüklüğünden dolayı, bilim insanları nebulanın farklı bölgelerine farklı isimler verdiler.
Görünür evrendeki en güzel ve sıra dışı nesnelerden biri, Helis Nebulası'dır. Aynı zamanda “Tanrı'nın Gözü” olarak da adlandırılır. Güneş'ten yaklaşık 650 ışık yılı uzaklıktadır. İlginçtir ki, bu nebula Güneş'e benzeyen bir yıldız sayesinde ortaya çıkmıştır. Yıldız, yaşam döngüsünü bitirmiş ve beyaz bir cüce yıldıza dönüşmüştür. Bu da, 6 milyar yıl içinde Güneş'in yerine başka bir “Tanrı'nın Gözü” olacağı anlamına geliyor.
Uzaydan bilgi gönderen uydu Juno, Jüpiter'in eşsiz bir fotoğrafını çekmeyi başardı. Bu fotoğraf karesi, durmaksızın devam eden bir fırtına olan Büyük Kırmızı Leke'nin Kuzey Yarım Küre'de olduğu sıra dışı bir açıdan yakalanmıştır. Ayrıca, gezegendeki diğer fırtınaları da görebiliyoruz ama hepsi en ünlü olandan daha küçük.
Dünya düz değil, ama o fotoğraf onun kanıtı değil. Gerçekten balık gözü lens kullanılmış. O yükseklikte o kadar fazla eğrilik görünmez. Bir de Plüton değil, Plüto. Zira gezegenin resmi adı 134340 Pluto, yani sonunda "n" harfi yok. TDK ısrarla Plüton yazıyor, ama hocalarımız üzerine basa basa Plüto olduğunu söyler her zaman. Şu kadar derdin içerisinde bu da dert değil, ama olsun. Doğrusunu bilmek her zaman iyidir. Son olarak; uzay olsun, çamurdan olsun ^^
#16 bu fotoğraf hiç gerçekçi gelmedi
Kozmosla ilgili birşeyler görmek beni her zaman mutlu eder içerik çok güzeldi teşekkürler 😊