Okulun uzaması, çoğunlukla üniversiteyi ailesinden farklı şehirde okuyanların başına gelen bela bir durumdur. Nedenine ister tembellik, ister şanssızlık, isterseniz de kaderin bir oyunu diyebilirsiniz. Ancak nedeni ne olursa olsun, bu durum ne yazık ki katlanılması gereken bazı sonuçlar doğurabilir.
Bu soruyu bir şekilde savuşturdunuz diyelim ama devamında gelen “Alttan kaç dersin var?” sorusu karşısında insan gerçekten çaresiz kalıyor. Hayır yani, bu bilgi annenizin dayısının gelininin annesinin ne işine yarayacak acaba!
'Nurdan’ın oğlu senden bir yıl sonra kazandı ama şimdi büyük bir şirkette işe başlamış. Senin neyin eksik?” Bu konuşmanın sonu hiçbir zaman lehinize sonuçlanmaz. Siz her zaman haksızsınızdır.
Aileye daha fazla yük olmamak için yavaş yavaş yarı zamanlı işlere doğru kayarsınız. Anketörlük, el ilanı dağıtma, basit animatörlük işleri... Hatta bunlar ilk başta size eğlenceli bile gelir .Ama sonunda notlarınızın daha da düşmesiyle, bir koltukta iki karpuzun taşınmayacağını deneyimleyip öğrenmiş olursunuz.
Geçen yıllar içinde siz hep sabittiniz, ama yanınıza taşındıktan sonra mezun olup gidenlerin haddi hesabı yoktu. Hatta öyle ki bazılarının isimleri unutulmuş bile olabilir.
Her sabah çalan alarmı ertelerken aklınızdan hep aynı düşünce geçer: Nasıl olsa geçen yıldan kalan notlarım var, oradan çalışırım.
Okula gidilmediğine göre nasıl geçecek bunca zaman? Tabii ki kağıt oyunlarıyla.. Batak, yanık, king derken, en az bir kahve müdavimi kadar hakim olursunuz bütün oyunlara. Günleriniz 'Koz ne? As çıktı mı?' gibi cümlelerle geçip gider.
Çat kapı odasına gittiğiniz hocanız size çay mı ısmarladı? Hatta finalde iltimas geçip kağıdınıza fazladan not mu verdi? Bilin ki bu samimiyetten filan değil, artık bir an önce sizden kurtulmak istediğindendir.
Siz herkesten kıdemliyim diye sevinirken, insanların artık size ağabey / abla şeklinde hitap etmeye başlamalarıyla acı gerçekler bir bir yüzünüze çarpmaya başlar. “Benim zamanımda...” diye başlayan cümleler de kuruyorsanız vay halinize.
Öğrenciliğinizin ilk gününden itibaren sürekli uğradığınız bir yer olduğundan onlar da size çok alışmış durumdadır. Sizi gerçekten karşılıksız olarak seven bu güzel insanlara ne yapsanız azdır.
Günlerden bir gün artık o tek dersi de verip ailenize okulun bittiğini müjdelersiniz. Ancak ailenizi bir türlü inandıramazsınız. Kaç yıldır bu anı bekledikleri için şokta olmaları çok normal. Artık soran akrabalara da göğsünüzü gere gere cevap verebilirsiniz.