Yani aşağı yukarı.
4, 6, 8 hatta 12 kişilik odalarda yaşam mücadelesine hoşgeldin.
Küçücük bir alanda birkaç kişini ne kadar farklı şeyler yapabileceğini görünce takdir edersin.
Başka türlü vakit geçmez.
Ama yalnızca öğrenirsin :)
Yeni bir aile, birbirine arka çıkacak arkadaşlar olursunuz.
Çünkü yurdun en az yarısı aşk acısı çeker.
O an tatlı gelse de sabah uyanamayıp derse gitmeyince anlarsın.
Gün boyu farklı bölümlerde ya da kampüslerde olanları akşam buluşturan yerdir.
Duruma göre bazen iyi, bazen kötü bir şeydir.
Yediklerinin cüzdanını bozacağı gibi ağzının tadını da bozar çoğu zaman.
Sonra güvenliği kafaya almış olan, sosyal çocuğu kapıya yollarsın.
zihinler karışık, bedenler uykusuzluktan bitkin düşer.
Yaşlı amcalar gibi güneşe çıkar, kafa dengi arkadaşlarınla oturursun.
Çünkü öğrenci numaranı ve giriş saatini not etmek ister.
Kulaklıkla müzik dinlediği halde şarkının sözlerini sana ezberletir.
İlk zamanlar birkaç deneme sonrası kendine bir yer seçer ve sadece oraya girersin.
Önce anneni kendi yanına çekersin, o babanı ikna eder zaten.
Sadece bir histen ibarettir genelde :)
Saçma hatıralar, açlık çekilen geceler ve aşk acıları yüzünde tatlı bir tebessüm oluşturur.
Kykdaki 3.senemdeyim ama eve çıkmayı hiç düşünmedim. 500 kişilik bi curcunayı bırakıp maksimum 5kişiyle sürekli sıkılmayı niye isteyeyim ki?
Ben sizi hemen gerçekliğe döndüreyim.Aynı odada kaldığınızda değerli gördüğünüz şapkanız vs. bir eşyanız varsa dolaba koyup kilitleyip anahtarını boynuna asman şart.odadakilerden biri hırsızlığa meyilli karakterse ilk hırsızlıkta eşya bulunana kadar herkes birbirine girer.Oda arkadaşına sırrını vermeden epeyce bir müddet gözlemlemek şart.
Kardeş çok şefkatli yurtmuş, anasının eteğinin altından 18'ine kadar çıkamamışlar için ana şefkati. Ciddi olmak gerekirse 18 yaşına gelmiş bir insanın saat kaçta gelip gittiğini denetlemek en basit tabirle sapkınlık.