En illet olduğum şey, normalde kitaba para vermeyen adamların, bende görünce kitapkurdu kesilmesi. Bi de utanmadan istiyolar. Kitap vermeyince de cimri filan diyolar. Ama mesele o değil ki. Maddi durumun var ama kitap almamayı tercih ediyosun, alan insanlara keriz gözüyle bakıyosun ama yine gelip benden kitap istiyosun. Bazı akrabalar beni çocuklarının dersleri için başvurulacak kütüphane olarak görüyor. Geçen biri bi liste yapmış yüz temel eserden bazılarını yazmış bana soruyor sende vardır bu kitaplar diye. Var ama vermiyorum, halk kütüphaneleri var oradan ücretsiz alabiliyorsunuz dedim. 27 lira (o zamanlar 27 liraydı) tutunamayanlar'a verdim diye ne salaklığım kaldı ne mallığım :D Ha ama durumu olmayıp kitap isteyen olursa veriyorum o başka.
Şu an tutunamayanlar 41 lira. Çoğu kütüphaneden de bulunmuyor. 27 olmasa bile biraz düşse alacağım. Artık arkadaşlarımla 'doğum günümde 5 kişi bir olun da bir tutunamayanlar'a girin' diye dalga geçmeye başladım.
Yeni kitap almak için girilen sahaftan saatlerce çıkamamak.
Elinde kitap gördüğünüz herkese öz kardeş muamelesi yapmak.
Beğenmediğiniz kitabı yarım bırakınca karadenizde gemi filosu batırmış gibi hissetmek.
Sabah evden çıkarken -en fazla bir saat fırsat bulacağınızı bilmenize rağmen- aldığınız kitabı gün boyu elde taşımak.
Hem kitap okuyup hem yeni keşfettiğiniz grubu dinleyememenin ve müzik dinlemek ile kitap okumak arasında seçim yapmak zorunda olduğunuz anların verdiği acı. Sahafta, tam da aradığınız kitabı, "Okurken sigara içilmemiş ve az kullanılmış." bir vaziyette bulmak.
birde 'ya boş kalırsam' diye boş kalmayacağınızı bile bile yanınızda kitap taşımak.
8
Pasif Kullanıcı
12.05.2016
Yakın arkadaşıma ödünç verdiğim kitabı aldığım da nasıl da içim cız etti insan bir düşünür sayfalar buruş buruş başıma o an ağrı girdi istemsizce :@ sayfaları çizmem not alırım arkadaş kitabı karalamış resmen hediye ettim yenisini aldım okuyup rafa koydum size kitap mitap yok kardeşim ;)
En illet olduğum şey, normalde kitaba para vermeyen adamların, bende görünce kitapkurdu kesilmesi. Bi de utanmadan istiyolar. Kitap vermeyince de cimri filan diyolar. Ama mesele o değil ki. Maddi durumun var ama kitap almamayı tercih ediyosun, alan insanlara keriz gözüyle bakıyosun ama yine gelip benden kitap istiyosun. Bazı akrabalar beni çocuklarının dersleri için başvurulacak kütüphane olarak görüyor. Geçen biri bi liste yapmış yüz temel eserden bazılarını yazmış bana soruyor sende vardır bu kitaplar diye. Var ama vermiyorum, halk kütüphaneleri var oradan ücretsiz alabiliyorsunuz dedim. 27 lira (o zamanlar 27 liraydı) tutunamayanlar'a verdim diye ne salaklığım kaldı ne mallığım :D Ha ama durumu olmayıp kitap isteyen olursa veriyorum o başka.
Yeni kitap almak için girilen sahaftan saatlerce çıkamamak. Elinde kitap gördüğünüz herkese öz kardeş muamelesi yapmak. Beğenmediğiniz kitabı yarım bırakınca karadenizde gemi filosu batırmış gibi hissetmek. Sabah evden çıkarken -en fazla bir saat fırsat bulacağınızı bilmenize rağmen- aldığınız kitabı gün boyu elde taşımak. Hem kitap okuyup hem yeni keşfettiğiniz grubu dinleyememenin ve müzik dinlemek ile kitap okumak arasında seçim yapmak zorunda olduğunuz anların verdiği acı. Sahafta, tam da aradığınız kitabı, "Okurken sigara içilmemiş ve az kullanılmış." bir vaziyette bulmak.
Yakın arkadaşıma ödünç verdiğim kitabı aldığım da nasıl da içim cız etti insan bir düşünür sayfalar buruş buruş başıma o an ağrı girdi istemsizce :@ sayfaları çizmem not alırım arkadaş kitabı karalamış resmen hediye ettim yenisini aldım okuyup rafa koydum size kitap mitap yok kardeşim ;)