Çalışmaktan usanmayan patronları çoğumuz biliriz. Hep işleri vardır, ofisten çıkmak bilmezler. Bu kişiler ofise saplantılı, iPhone’una yapışık yaşayan işkoliklerdir.
Ancak çalışanların hayatını da bir güzel cehenneme çevirirler. İşte bu tarz işkolik patronlarla çalışmış / çalışan kişilerin çok iyi bileceği, insanı canından bezdiren 13 durumu sizler için listeledik.
Geceniz gündüzünüz, tatiliniz boyunca işi kafanızdan atabilmenize pek olanak yoktur; her an gelebilecek bir e-mail ya da telefonun huzursuzluğuyla kafanızı kolay kolay dağıtamazsınız.
Huzur içinde ne arkadaşlarınızla eğlenmeye çıkabilir, ne de evde ayaklarınızı uzatıp bir şeyler izleyebilirsiniz. Hatta belki de erken yatmayı seviyorsunuzdur? Pazar günleri bile arayıp sizden iş istemesi mümkündür.
Günün her anı ofisinize dalar, telefon eder, mesaj atar, e-posta atar, konuşur, bin bir tane Whatsapp grubuna ekler. O kadar çok multitasking yapmanız gerekir ki, düzgün ve yaratıcı bir iş ortaya koyabilmek için odaklanabilmeye bir türlü imkanınız olmamaya başlar.
Nelerin öncelikli olduğunu zaman zaman ayırt edemeyecek kadar çok işiniz vardır; kafanızı kaldıramazsınız. Gerçekten de mesai saatleri içerisinde bitemeyecek kadar fazla iş yüklenmektesinizdir. Yahut da patronunuz geç saatlere kadar ofiste olmanızı istiyordur; özellikle de yaratıcı bir işte çalışıyorsanız.
Takımına bağlı, işini elinden geldiği kadar iyi yapmaya çalışan biri olduğunuzu kaç defa gösterdiğiniz halde bitmek bilmeyen işler yüzünden fırça yemekten kurtulamazsınız. Üstelik de gerçek dışı mükemmeliyetçilik beklentisi yüzünden iş de beğendiremezsiniz.
İşiniz yaşamınızın her alanına nüfuz etmiştir ve dolayısıyla iş stresi de tüm gününüze yayılır. Özel zamanınıza müdahale ediliyordur ve kendinizi kapana kısılmış hissedersiniz.
Onun konumundan her şey nasıl gözüküyor? Ne gibi baskılara göğüs germesi gerekiyor? Ondan beklenenler ne kadar gerçekçi? Bu gibi soruların cevaplarını da düşünmeye çalışıp, elinizden geldiği kadar olaya mantıklı bir perspektiften bakmaya çalışırsınız.
Zaten yeteri kadar işiniz yokmuş gibi bir de her şey acildir. Üstelik gerçekçilikten uzak bir mükemmeliyetçilik beklentisi vardır. Deyim yerindeyse serseme dönmüşsünüzdür artık. Hangi saatlerde daha verimli olduğunuzun, ne sıklıkla ara vermeniz gerektiğinin pek önemi yok gibidir.
Giderek daha bunalmış, tükenmiş hissedersiniz. Sıkkın ve çökkün ruh haliniz, yeteri kadar dinlenemediğiniz ve kafanızda devamlı işin stresi olduğu için fiziksel sağlığınıza da sirayet etmeye başlar. Uyku ve beslenme düzeniniz bozulur; vücudunuzun her gün başka bir yeri ağrır.
Mecburen, problemin çözümünü kendiniz ele almanız gerekiyordur. Kendi çalışma tercihlerinizi, prensiplerinizi ve sınırlarınızı koruyabilmek adına patronla konuşmadan bu işin çözülmeyeceği bellidir.
Amacınızın kaytarmak olmadığını anlatabilmek, şikayet edip duran biri gibi görünmemek, tembel, işine bağlı olmayan ve de üretmekten kaçan biri olarak algılanmamak adına konuşmayı kafanızda defalarca prova eder, alternatif çözüm önerileri üzerine kafa patlatırsınız.
İşinizde iyi olduğunuzu, ancak sizi verimsizliğe sürükleyecek derecede fazla yoğun çalıştığınızı, mesai saatleri dışında da bir hayatınız olduğunu, sağlığınızın da etkilenmeye başladığını takır takır anlatır; iş önceliklendirme, kişisel alana girmeme ve sınırlarınızı çizme konusundaki alternatif önerilerinizden bahsedersiniz.
Konuşarak çözebildiyseniz gerçekten şanslısınızdır. Anlayışlı yaklaşmıştır ve kendi işkolikliğini de olabildiğince esnetmeye gayret gösteriyordur. Ama genellikle üstteki konuşmayı birkaç defa yapmak zorunda kalır ve nihayet canınızdan bezersiniz.
Patronunuz değişmek istemediği gibi, sizinle çalışmak için esneklik göstermek niyetinde değilse, zaman iş değiştirmenin zamanıdır. Yalnızca bir işkolik için çalıştığınızdan ötürü ne sağlığınızı, ne de mesleğinize duyduğunuz heyecanı kaybetmeye değmeyecektir.
Çok uzakta değildik.
Yaptığı şey sizin işten kendiniz ayrılsanız bile şirketin size paşa paşa tazminat ödemesine sebep olacaktır.