Yazıştığın her kimse, yazdıklarına dönmüyorsa ya da konuşmalarını yarım bırakıyorsa, bunun mazereti meşguliyeti ya da müsait olmaması değil, seni ya da diyaloğunuzu yeterince önemsememesi. Gerçekten önemli olan bir konuşma mutlaka gerçekleştirilir, sonuna kadar sürdürülür. “Müsait değil, görmedi sanırım” gibi düşüncelerle kendini avutmak yerine bu gerçeği kabullenmen seni özgürleştirecek.
aptal olduğunu kafadan kabul etmek yanlıştır. kendimden biliyorum. kendini geri tutarsın, küçük görürsün, hayallerini hayal olarak bırakırsın. korkarsın. insanlar da seni küçük görür. aklına gelen o müthiş fikirleri paylaşmazsın. sorularını aptalca olduğunu düşünüp sormazsın. aptalsan bile, aptal olduğunu kabul etmeyeceksin. ne olduğunu bilip, potansiyelinin enlerine ulaşacaksın. ben aptal değilim. ben zeki ve yetenekliyim. ama kendimi hep geri tuttum. o resim yarışmalarına katılmadım. o hikaye yarışmalarına, felsefe yarışmalarına, matematik, satranç, her ne varsa, iyi yapabilmeme rağmen katılmadım. zayıflıklarımı da biliyorum. ama zeka onlardan biri değil, olmasına da izin vermeyeceğim. diğer maddelere çoğunlukla katılıyorum, fakat bu son maddeye hayır.
Motivasyonum artsın diye okudum intihara karar verdim de abi öğrenciyiz urgana bile zam yapmışlar kendimizi asamıyoruz.
Kimsenin gözünde beş paralık değerin yok. Onun işine yarayacak şeyin ne ise o kadar değerin var.