Bazı insanlar için 'yalnızlık' oldukça korkunç bir durum. Fakat kısa bir dönem de olsa yalnız yaşamanın insanı oldukça değiştirdiği aşikar.
Bazı insanlar için 'yalnızlık' oldukça korkunç bir durum. Fakat kısa bir dönem de olsa yalnız yaşamanın insanı oldukça değiştirdiği aşikar.
Yalnız yaşamak yeniden oluşumdur. Maalesef artık bir insanın evin içinde sürekli varlığı sizi rahatsız eder, çok sevseniz bile gitmesini istersiniz kendi özgürlüğünüze koşmak için ve bunu dile getirdiğinizde karşı taraf anlamaz. Aile ziyaretleri sizin için işkenceye dönüşür, yalnızlık ile beraber sessizliğe alışmışsınızdır ama bu ziyaretlerde çocuklar, aile bireyleri vs. ilk başta güzelken bir süre sonra kendinize sessiz bir köşe ararsınız. Yüksek sesli konuşan arkadaşlarınız bile varsa bu sizi rahatsız eder. İzlediğiniz bir şey için yüksek sese ihtiyaç yoktur, ses iyi dağılır bu yüzden başka bir yerde bir şey izlemekte size işkence gibi gelir.
Yalnız bırakılmak değil yalnızlığı seçmek önemlidir. Ben yalnızlığıma çekilemez, öğrendiklerimi, yaptıklarım ettiklerimi özümseyemez ve ara ara gidişat hakkında kendimle toplantı düzenleyemezsem eksilirim. Yalnızca kendime değil başkalarına da faydam olmaz. Sürekli boşalan bir kaptan ikram edemezsiniz. O kap da yalnızken doldurulur. Yoksa senin yerine başkaları istedikleri şeyi doldurur.
Yaşamak, bir ağaç gibi tek ve hür, ve bir orman gibi kardeşçesine. Hedefine ve hayaline yılmadan emin adımlarla yürümekten vazgeçmedikten sonra koca bir sülalenin içinde de yaşasan, yalnız başına da yaşasan güçlenirsin kendini geliştirirsin. Yalnızlık zaman zaman güzeldir fakat güçlenmek için bir etmen değildir kendileri.