Sadece story çekmek için tatile gidenler bunu beğenmedi.
Sadece story çekmek için tatile gidenler bunu beğenmedi.
Girişte telefonunuza el koyulan otelleri duymuşsunuzdur.
Ayrıca ailelerin iletişimi açısından da yardımcı.
Böyle bir tesiste tatil yapmanın bedeli 2 bin doları bulabiliyor.
Sadece story paylaşmak için tatile giden insanlar, kapıda Instagram takipçi sayınızı görmek isteyen ve 3 bin takipçinin altındaki kişileri kabul etmeyen plajlar oldukça biraz zor gibi.
3 bin takipçi olmadan kabul etmeyen plaj yazısını okuduğumda aklıma black mirror geldi
Bizde ki olacakları söylüyorum; " bir bavul,bir hasır şapka ve güneş gözlüğü ile otelin kapısında afilli bir fotoğraf çekinip,bir hafta beni özleyin detoks time mode on :) " yazan bir fotoğrafla bununda reklamı yapılır.
Telefonu kapatip cebe koymak yerine bunun icin para vermek de şov biraz. Turkiye’de tutmaz, cunku gosterişe açız. Buyudugumuz cografyanin bize sundugu “zenginler daima kotudur” “fakirler daima iyidir” algisi, bizim birtakim duygulara aç kalmamiza neden oldu, farkinda misiniz bilmiyorum ama biz aç kalmaktan ziyade fazla paradan korkan bi toplumuz. Bundandir sosyal medyada paylasma istegi, para bulunca abuk subuk harcama yapma egilimi, egitimden ziyade goruntuye takilma sacmaligi. Bugun Turkiye’de fakir birisine (ki yoksulluk sinirini dusunursek ulkenin %99’u) 1m€ verseniz ilk is evini arabasini yeniler, mekandan mekana koşturur, kalan ufak bi parcayi da dovize yatirir misal. Gidip o parayla en iyi yerde en guzel egitimi almak icin çabalayacak insanlarin sayisi cok cok az.