Yağmurun Ritmine Eşlik Eden Melankolik Şarkılar

Bazı günler vardır, gökyüzü bile ağlamak ister. İşte o anlarda camdan süzülen damlalarla birlikte içimizdeki yalnızlık yankılanır. Bir kahve koyarsın, perdeyi aralarsın, sokaklar sessizliğe bürünmüş... Ve fonda bir şarkı çalar, adeta içini okur. İşte o şarkılardan bir liste hazırladık size. Başlayalım!Let’s go back to the start cümlesiyle başlar ve kalbine dokunur. Coldplay’in en sade ama en vurucu parçalarından biri. Bir ilişkiyi başa sarmak, hataları onarmak istersin. Ama zaman geçmiş, yağmur gibi geri getirilemez. Piyanonun her notasına yüklediğin anlam büyür.AURORA’nın çocuk gibi saf ama evrensel sesiyle ruhunu okşayan şarkı, içsel kaçışların melodisi yağmurlu günlere pek yakışıyor. Her nakarat, bir iç çekiş gibi. Kahvenizi demlemeyi unutmayın lütfen.Zamanın hızla geçip gittiği, pişmanlıkla karışık bir farkındalık hissi. Hannah Reid’in vokali, göz yaşlarının içe akışı sanki. Yağmurlu bir pencerede eski defterleri karıştırmak gibi. Gençliğe duyulan yas, bu kadar mı güzel anlatılır?Sessizliğin bile notaya dökülebileceğini kanıtlayan nadir şarkılardan biri Riverside. 2010’da çıkan ilk albümü Philharmonicsin en dikkat çeken parçası olan şarkı, Danimarkalı müzisyen Agnes Obel'in dünya çapında tanınmasına vesile oldu.Ermeni kökenli Amerikalı sanatçı K Á R Y Y N, bu parçada kendi içsel travmalarını, kimlik karmaşasını ve ruhsal dönüşümünü elektronik tınılarla, deneysel yapılarla ve neredeyse rüya gibi bir atmosferle anlatıyor.Saturn, bir yıldızın değil insanın içindeki evrenin şarkısı. Ryan O’Neal’ın projesi olan Sleeping At Last, bu parçayı “Atlas: Space” konsept albümünde yayınladı yani kelimenin tam anlamıyla gezegenleri müzikal bir dille anlattığı bir evrende, Satürn’e adanmış. Ek olarak, Satürn mitolojik olarak zamanı, kısıtlamayı ve disiplinle gelen olgunluğu temsil ediyor.Bu şarkı kalbini kırmaz, usulca parçalar. Keaton Henson, içe dönük bir şair, bir ressam, bir yalnızlık profesörü adeta. You şarkısı, onun 2012 çıkışlı albümü Dear’dan ve tam anlamıyla birine söyleyemediklerini mektup gibi yazdığı parçaların baş tacı. Şarkı boyunca sesi titrek, neredeyse konuşur gibi çünkü Henson sahne korkusu olan bir müzisyen. Evet, bu parçayı yazan adam uzun süre canlı performans verememiş çünkü sahneye çıkmak onu fiziksel olarak hasta ediyormuş.Adele bu şarkıyı stüdyoda ilk kez seslendirdiğinde, tek seferde kaydetmiş. Çünkü öylesine içinden gelen bir performans olmuş ki tekrarına gerek kalmamış. Ağlamış mı? Elbette. Çünkü bu şarkı başkası için yazılmış gibi görünse de dinleyen herkesin kendi hikayesiyle eşleşmekte.Orijinali Leonard Cohen tarafından 1984’te yazılan Hallelujah, onlarca kez coverlandı ama Jeff Buckley'nin 1994’teki Grace albümündeki yorumu... İşte o bir başyapıt. Buckley’nin bu versiyonu, artık şarkının asıl hali gibi kabul ediliyor. Peki neden? Çünkü o, bu parçayı kutsal bir şey gibi söylemedi. Aksine, günahkar bir insanın kırık, eksik ama dürüst sesiyle anlattı.R.E.M.’in 1992 yılında çıkan Automatic for the People albümünden olan Everybody Hurts, grubun en insancıl ve evrensel parçası olarak hafızalara kazındı. Vokalist Michael Stipe’ın sesi, bir arkadaş gibi konuşur: sakin, sabırlı, dürüst. Herkesin bir gün yere düştüğü ama ayağa kalkmak için desteğe ihtiyaç duyduğu o evrensel anı yakalar. Yağmurlu havada da süper gider.Billie bu şarkıyı erkek kardeşi Finneas O’Connell ile birlikte yazmış. Finneas’ın sade piyanoları, Billie’nin duygularını süzgeçten geçirmeden dökmesine zemin hazırlamış görünüyor.