Hayat bize her daim güzel sürprizlerle gelmiyor. Acı, üzüntü, keder ve ölüm de yaşadığımız bu hayatın bir parçası. Her ne kadar bu gerçeklerle yüz yüze kalıncaya dek görmezden gelmeyi seçiyor olsak da, üstünü bir yere kadar örtebildiğimiz şeyler bunlar...
Sağlığınız yerinde olduğu sürece diğer her şeyin üstesinden gelebilirsiniz ama ya elinizden giden sağlığınız olursa? Acı içinde olduğunuz ve geçmeyeceğini bildiğiniz zaman hayatınıza son verilmesini ister miydiniz? Dini, işin hukuksal boyutunu ve diğer insanların ne düşündüğünü bir kenara bırakın ve düşünün. Ötanazi insanlar için bir çare midir, yoksa bir kaçış mı?
Umarım hiçbir zaman ölmediğim için ağlayacak kadar çok acı çekmem. Çünkü bu, ölümden çok daha kötü.
Ben oğlu acı çekiyor diye oğlunun da isteğiyle tüfekle vurup öldüren ve şu an hapiste olan baba biliyorum. Bunlar da var.
Ötenazi bir haktır ancak benim adıma başkasının karar verebilme olasılığı sorunlu bir durumdur. Ailemin yok param yok, yok efendim biz sıkıldık deme hakkı olmamalı, bir insan vasiyet şeklinde yazmadığı/bilinçli bir şekilde belirtmediği sürece ötenazi uygulamak cinayettir.