Eğer uzun uğraşlar, sıkı diyetler ve bazı yeme bozuklukları ile mücadele ettikten sonra yeni bir vücuda kavuştuysanız; o kiloların nasıl geri gelebileceğini çok iyi bilirsiniz. Kabul etmek gerekiyor ki bazı insanlar, sıkı diyetlere ve yoğun egzersiz programlarına gerçekten sadık kalabiliyorlar. Ama büyük bir çoğunlukta genellikle bu yolda başarısız oluyor.
Peki kilo hafızası diye bir şey gerçekten olabilir mi? Ya da bedenimiz belli bir süre kilo verdikten sonra eski halini özleyebilir mi?
Ünlü eğitmen Scott Laidler'e göre, vücudumuzun kilo belleğine sahip olup olmaması üzerine tartışmalar hâlâ sürüyor. Ama olması durumunda da kilo verme mücadelelerini zorlaştıracağını ekliyor.
Metabolizma hızının, insandan insana değiştiğini biliyoruz. Bir de hepimizin çevresinde illa ki var olan o yiyip yiyip kilo almayan tipleri bir hayal edelim. Çoğumuz için bir dilim bol çikolatalı pasta yemek çok sevdiğimiz elbisemize girememek anlamına geliyor (Tamam burada azıcık mübalağa yapmış olabiliriz). Ama durum bu...
Düzenli egzersiz, kas kütlesini arttırır ve vücudunuzu istirahatte bile daha hızlı bir şekilde kalori yakmaya teşvik eder. Öte yandan, hormonal dengesizlikler de bunu yavaşlatabilir.
Aslında şu an işler biraz karışıyor. Şöyle ki uzmanların bazılarına göre bağırsaklarımızda hangi tarz ziyafetten hoşlandıklarını bilmediğimiz milyarlarca (evet doğru okudunuz milyarlarca) bakteri ile yaşıyoruz.
Aslında bu bakterilerin ihtiyacı olan şey şekerdir ve doymak için bu şekeri tüketmeleri gerekir. Eğer bir tatlı yediyseniz ve daha sonra nasıl karşı koyamadığınızı merak ediyorsanız işte cevabı bu. Bu milyarlarca küçük varlık irademize ve kararlarımıza etki ediyor. Böylece kendimizi bir anda şeker yığını içinde bulabiliyoruz.
Yine de bu canınız tatlı bir şey çektiğinde, bakteriler yüzünden oluyor anlamına gelmiyor. Örneğin çocukluğunuzdan beri dondurma yerken ne kadar mutlu olduğunuzu düşünün, bu bağırsak bakterilerinin size zorla yaptırdığı bir şey değil. Ve bunun üstesinden gelmek istiyorsanız, emin olun gelebilirsiniz.
Ve bir araştırmanın öne çıkardığı gibi obeziteyi de sadece irade eksikliğnin bir ürünü olarak düşünmemeliyiz. Değişime karşı direniş, genellikle 'öz-kontrol' sorunu olarak atfedilir ve altında çoklu benlikler ve bilişsel süreçler olduğu öne sürülür.
Bu bağırsak mikropları insan genlerini 100'den 1'e azaltır ve çoğunlukla birbirleriyle yaşam alanları ve besinler için rekabet ederler. Bu mikrobiyal nüfus ne kadar büyükse, ev sahibinin iştahını yönlendirmek için o kadar fazla güç gerekir. Bu nedenle, bağırsak bakterilerinizin (ve dolayısıyla belirli popülasyonun) çeşitliliği ne kadar düşükse, beslenme alışkanlıklarınız o kadar sağlıksız ve obezite riskiniz de o kadar fazla olabilir.
Riberio'nun ekibi, ilk olarak sinekleri amino asitten yoksun bir besin düzeni ile besledi. Araştırmalara göre amino asit, bağırsaklarda bulunan bakterilerin isteklerini veya sayılarını etkileyen bir etken. Bakteri barındırmayan sinekler ise daha fazla amino asit ile beslendiler.
Ribeiro, “Bu bakterilerin iştahı değiştirmek için beyinle etkileşime girmesinin bir yolu var gibi görünüyor.” diyor. Ve bunu nasıl yaptıkları ise gizemini hâlâ koruyor. Bağırsak bakterilerinin yediklerimizi doğrudan değiştirebileceği konusunda kesin bir kanıt olmasa da, insanlarda bağırsak-beyin bağlantısının daha fazla kabul gördüğü bir gerçek.
Bu da onlar için neyin lezzetli olduğunu bulmayı kolaylaştırıyor. Ama insan vücüdunda bulunan milyonlarca bakteri hesaba katıldığında çemberin sınırları bir anda genişliyor. Ama kesin bir cevap olarak şunu söyleyebiliriz ki 'ağırlık hafızası' diye bir belleğimiz yok, vücudumuzda bulunan bakteriler yeme düzenimizi etkiliyor.
Scott, “Vücudumuzun yeni bir yaşam tarzına uyum sağlaması haftalar veya aylar alabilir.” diyor. Bu yüzden vücudumuzu çok ani değişimlerin içine sokmamalıyız. Kısacası verdiğimiz kiloların geri gelmesini istemiyorsak veya bakterilerin yeme alışkanlığımız üzerinde söz sahibi olmasını istemiyorsak, normal rutinimizi sadeleştirerek hayatımıza devam etmeliyiz.
Lahana turşusu, kefir, yoğurt gibi gıdaların hepsi mikrobiyom çeşitliliğimizi arttırmaya yardımcı olur. Daha fazla lif tüketmemize ve yapay tatlandırıcıları minimumda tutmamıza da yarıyor. Temel olarak yeme düzeniniz ne kadar çeşitli olursa (sebzeler, meyveler, lif, karbonhidrat ve protein vb. şeklinde) sizin için o kadar sağlıklı olur. Çünkü bakteriler de o kadar çeşitli olur.
Ve tabii ki, bağırsak sağlığımızı da unutmamak gerek.
Ben de youtube'da videosunu izlemiştim. ORada biraz daha bilimsel anlatıyorlardı. Bana oldukça gerçekçi geldi. Bu bakteriler evrim sürecinde kendi sevdikleri besinlerin yenilmesi için gerekli hormon ve salgıları üretiyor olabilirlermiş.