15 yıl aradan sonra yeniden Viyana’ya dönmek, eski bir dostun kapısını çalmak gibi. 35 yıl boyunca sokaklarında büyüdüğüm, gençliğimi bıraktığım bu şehir bizi yine kollarını açarak karşıladı. Şimdi Elif’le birlikte bambaşka bir başlangıç yapıyoruz. Ama bu sefer bir farkla: Komşularımız sıradan değil. Her biri bir kitap, bir sahne, bir tarih dersi gibi.
Üstelik benim için daha da özel: Viyana Üniversitesi (Universität Wien) Tıp Fakültesi mezunuyum. Gençliğimde sabahlara kadar ders çalıştığım kütüphane şimdi neredeyse köşe başındaki komşum. Zaman sanki tek bir halka olmuş, bizi yeniden birleştiriyor.