Vikingler, 9-11.yy'da yaşamış savaşçı bir halktır. Viking kelimesinin kökeni Eski Norsça dere anlamına gelen ''vik'' veya Eski İngilizce kamp anlamına gelen ''wic'' sözcüğünden türetildiği düşünülmektedir. ''Vikingr'' sözcüğü ise erken dönem İskandinav dillerinde korsan anlamına gelmektedir. Vikingler Avrupa'dan ayrı, İskandinavya'nın bazı yerlerinde kabileler halinde yaşamaktaydılar. Düzenli bir orduları yoktur. Cinsiyet fark etmeksizin hepsi askerdi. Kadınlar, orduda ve yönetimde de eşit bir şekildeydi. Vikingler hakkında en eski bilgiler Ahmed İbn Falllad'ın seyahatnamesinde geçer. Ahmed İbn Fallad eserinde Vikinglerin korkutucu bir şekilde iri yarı ve güçlü olduklarını yazmıştır.
Vikingler' in iri yarı olmaları savaşlarda avantaj sağlamıştır. Günümüz Rusya'ya da ismini vermişlerdir. İskandinavya'dan gemileri ile gelip Rusya'ya yerleşen Vikingler kürek çeken anlamına gelen ''rus'' ismini vermişlerdir. Birçok kelimenin kökeni Vikinglere dayanmaktadır. Gemileri ile ünlü Vikingler hızlı ve dayanıklı gemiler inşa etmişlerdir. Uzun gemilerin üzerine oyularak yapılan hayvan başları en dikkat çekici özelliğiydi. Bu savaşçı halk ikili ilişkilerdeki sorunları bile düello ile çözerlerdi. Kuzeyli savaşçılar pagan dinine sahipti. Thor, Odin gibi tanrılara ve büyülere inanıyorlardı. Ayrıca yıldırımların Thor'un çekicindeki kıvılcımdan geldiğini düşünüyorlardı. Dini törenlerinde gönüllü olarak insan kurban edilirdi. Gönüllü olarak seçilen insanlar öldükten sonra Odin'in yanına, Asgar'daki Valhalla'ya gideceklerine inanırlardı. Valhalla'ya gitmenin tek şartı ise kişinin kahraman ve cesur olmasıydı. Vikingler hayvan boynuzlarını içki kadehi ve gür ses çıkarmalarından dolayı haberleşmek amacıyla kullanırlardı.
Viking kralı Ragnor Ladbrok Fransa'da yaptığı fetihler ile ün salmıştır. Odin'den geldiğine inanılır. Ragnor, dönemin idam yöntemi olan yılan çukurunun içerisine atılarak öldürülmüştür. Ölürken bir matem türküsü söyleyerek ölüme gülerek gitmiştir.