Herkese göre mutluluğun tanımı farklı. Kimi için aile kurmak kimi içinse kariyerinde zirveye çıkmak mutluluk sebebi sayılabilir. Ama gerçek ve sonsuz mutluluk için bunlar yeterli midir sizce? Tabii sonsuz mutluluk diye bir şey varsa! Gelin birlikte mutluluğu temel alan yaşam felsefelerine şöyle bir bakalım...
Ikigai, Japonya'nın Okinawa kentinde doğmuş bir yaşam felsefesi. Yapılan bir araştırma sonrası dünyanın en uzun süre yaşayan insanlarının kenti ilan edilen Okinawa kentinde yaşı 100'ü geçmiş 400'den fazla kişi bulunuyor. Tabii bunun sırrı, sağlıklı beslenme ve aktif bir sosyal yaşam olsa da yalnızca bunlarla sınırlı değil. Ikigai felsefesini anlamanız için kilit cümle şu: 'Her sabah yataktan enerjik ve mutlu kalkmanızı sağlayacak bir sebep bulun!' Yani sizi bu hayatta motive eden, çok erken saatlerde bile yeni güne hazır bir şekilde uyanmanızı sağlayacak tutkular edinin. Bu tutku; işiniz, yapmaktan hoşlandığınız bir hobiniz, yeteneğiniz gibi pek çok şey olabilir. Önemli olan kendinize ve bu dünyaya bir şeyler katabilme motivasyonunu asla kaybetmemek!
Bu felsefe, çok yakınımızda bir yerden geliyor; komşumuz Yunanistan'dan! Aslında bize çok yabancı bir kelime değil, köken olarak 'merak' kelimesinden türemiş. Yani, ne yapıyorsak yapalım önce merak edelim! Bu merak duygusu, işimize olan tutkuyu artırırken ondan alacağımız keyfi de kat kat çoğaltır. Hayattaki her eylemin içinde aşk, tutku ve merak olması gerektiğine inanılan bu felsefede mesele; ne yaptığımız, neyle ilgilendiğimizden çok neye ne kadar tutkuyla yaklaştığımız. Evet, ikigai ile oldukça benzer bir düşünce biçimi.
Ubuntu felsefesinin temelinde 'biz olabilmek' yatıyor aslında. Kişinin tek başına var olmak yerine bir topluluk ile birlikte hareket etmesi ve mutluluğu, hüznü ya da insana özgü her duyguyu birlikte yaşaması diye özetleyebiliriz. Bu; bazen bir zafer kazanmak, bazen de bir acıyı paylaşmak olabilir. Ubuntu felsefesine göre insan; en başarılı, en iyi ya da başka 'en'ler' olmaya çalışırken diğerlerinden farkında olmadan uzaklaşır, araya rekabet duygusuyla birlikte sürekli başka zaferler kazanma arzusu girer. Oysa ki kişi kendini bütünün bir parçası olarak kabul etmeli ve ona göre yaşamalı.
Lagom, en mutlu kuzey ülkelerinden biri olan İsveç'te doğan bir felsefe. Kelime olarak 'ne çok ne az, tam kararında' anlamına gelen bu felsefeyi adından da biraz anlayabiliriz aslında. Dengeli yaşam sanatı olarak bilinen bu felsefe, İsveç'ten çıkmış olsa da tüm İskandinav ülkelerinde kullanılıyor. Bunu ev dekorasyonlarından bile anlamak mümkün! 'Az, her zaman çoktur.' mottosuyla sadeliği esas alan bu felsefede insanlar; sahip olduklarıyla yetinmeyi, ellerindekilerle mutlu olabilmeyi öğreniyor. Hayatın her alanında dengeden keyif almak, mütevazı olmak ve uçlarda yaşamamak... Bunlar gibi birçok kavramı bu felsefenin içinde sayabiliriz. Bir şarkı sözüyle de konuyu özetleyebiliriz: 'Yetinmeyi bilir misin, sana verdiği kadarıyla hayatın?'
'Hiçbir şey yapmamanın güzelliği.' Bu felsefe, kulağa epey güzel geliyor. İtalya'da 'Tembellik tatlıdır.' diye de anılıyor ama tabii bu bildiğimiz 'tembellik' değil. Yani hiç çalışmadan, emek sarf etmeden sadece oturarak ve hayal kurarak istediğimiz hayatı elde edemeyiz. Milli piyangonun bize çıkmasını istiyorsak önce bilet almalıyız, değil mi? İşte bu felsefeyi en iyi anlatan cümlelerden biri bu olabilir. Sürekli bir şeye yetişmek için acele ederse insan, kendine çok geç kalabilir! Bu kariyer planı da olabilir, seyahat ya da iş planı da... Önemli olan bazen durabilmek! Dinlenebilmeyi ve zamanı geldiğinde durmayı öğrenebilirsek her şey çok daha güzel olur. Ne derler bilirsiniz; su akar, yolunu bulur.
Hollanda'nın bağrından kopup gelmiş, aslında çoğu kişinin hayatında bilmeden de olsa uyguladığı bir felsefe. Küçük şeylerle mutlu olabilmek ve iyi hissedebilmek şeklinde özetlenebilir. Bu; bir kitap okumak olabilir, sıcacık bir kahve eşliğinde yağmuru izlemek ya da sevdiklerinizle vakit geçirmek... Kısacası sizi mutlu eden ne varsa onu hayatınızın başköşesine oturtmak. Kendinize dönüp bir sorun; günlük hayatta fark etmeden, bir rutin hâlinde her gün yaptığım şeylerden kaçı bana huzur veriyor? Sabahları kahveyi ayılmak için içiyorsunuz, evet ama bu size daha dinç hissetmeniz dışında iyi geliyor mu? Fiziksel bir iyilik değil anlatılan, manevi bir doyum. Sabah kahvenizi yudumlarken en sevdiğiniz şarkıyı açıp kendinize bir 10 dakika ayırabilirseniz gününüz çok daha güzel ayacak!
Gluggavedur, İzlandaca bir kelime. Dışarıda hava nasıl olursa olsun, günlük güneşlik ya da sağanak yağmurlu, elinize sıcacık bir içecek alıp dışarıyı izlemek anlamına geliyor! Fiziksel karşılığı bu olsa da düşünce olarak bu kadar sığ değil elbette. İnsanın olaylardan ve kalabalıklardan biraz uzaklaşıp sessiz bir ortamda kendini dinleyebilmesi ve iç huzurunu yakalayabilmesi olarak düşünebiliriz. Kalabalık ortamlarda, bu bazen işyeriniz bazen eviniz olabilir, insan kendi sesini duyamaz. Düşüncelerini dinleyemez, sağlıklı kararlar veremez. Odak noktanızı belirlemek ve daha sağlıklı düşünebilmek için hadi herkes en sevdiği içeceği alsın, cam kenarına koşsun!
Pura vida, Kosta Rikalılar'ın günlük hayatta sıkça kullandığı bir kelime. Bazen selamlaşırken, bazen de 'Nasılsın?' sorusunun yanıtı olarak kullanabiliyorlar. Türkçe'de 'saf hayat' anlamına gelen bu felsefe, oldukça derin bir inanışa dayanıyor. Pura vida; hayatı acısıyla, hüznüyle, mutluluğuyla ve aşkıyla kabul edebilmek gerektiği fikrini aşılıyor. Yaşanılan tecrübeler ne kadar zorlayıcı olursa olsun, 'Bunu yaşadım ve bitti.' diyebilmek gerekiyor. Söylerken ne kadar da kolay geliyor, değil mi? Belki denedikçe uygulamak da kolaylaşıyordur.
çok güzel içerik tebrik ederim