Biliyorsunuz ülkemizde kaossuz, gündemsiz gün geçmiyor. Saldırılar, olaylar, skandallar, yolsuzluklar, ekonomik sıkıntılar derken iki saat öncesinde bile ne olduğunu unutacak hale geliyoruz. Hatta pek çok kişiye göre bir Kuzey Avrupa ülkesinin bir yılda yaşayacağı gündemi birkaç güne sığdırabiliyoruz. Bu da bizi muhtemelen daha esnek kılıyor ve hafıza mekanizmamız biraz zayıflıyor. Bunun en güzel örneğini DW'nin doğal afet hatırlatmasında gördük. Bir yılın bizim için çok uzun bir süre olması ama Almanların travmalarının devam etmesi Twitter ahalisini şaşırtmış gibi.
Bakkalımız aynı binada oturan bir adamla kavga edip,onu kalbinden vurmuştu.Herkes seyrederken ben ve başka bir kadıncağız adamın yarasına havlu tutuyorduk.Ambulans gelene kadar adamcağız elimin altında can verdi.Ve havluyu bırakıp fırındaki yemeğime bakmaya eve döndüm.Yemeği pişirmeye devam ettim,salata yaptım ve,evdekilerle yemeğimizi yedik.Yazık oldu adama dedik..Hayat böyle bir şey..
Çok rahata alışkınlar ama bir o kadar da disiplinliler. Bir tane filmde izlemiştim yalan doğru bilmem ama ikinc dünya savaşında bir tane bölüğe çikolata istihkakı gelmiyor bunlarda savaşmayı bırakıp gidiyorlardı. Sonra o cephe komple çöküyordu. Sonra ne olur ne olmaz diye uçaklarla cepheye çikolata bırakmaya başlamışlar.