Evrenin derinliklerinde öyle gezegenler keşfedildi ki, onları duyan herkes bir an durup düşünüyor. Neye benzediğini hayal etmek bile zor. Hiçbir kuralın işlemediği bu yerler, bilim dünyasını bile şaşırtmış durumda. Her biri, uzayın ne kadar garip ve öngörülemez olduğunu bir kez daha hatırlatıyor. En ilginci de şu: Bunlar sadece beş tanesi... Gelin o tehlikelere beraber göz atalım.
İşte detaylar...
640 ışık yılı uzaklıktaki bu gaz devi, bilim insanlarının bile tüylerini diken diken eden bir doğaya sahip. Gündüz tarafı o kadar sıcak ki demir buharlaşıyor! Ama işin asıl çarpıcı kısmı buharlaşan demirin sonradan gece tarafında yoğunlaşıp erimiş demir yağmuru olarak gezegene yağması.
Üstelik bu gezegen, yıldızına o kadar yakın ki hep aynı yüzü ona dönük. Bu da gezegenin bir tarafının sonsuz sıcak, diğer tarafının ise sonsuz karanlık olması anlamına geliyor.
Dünya’ya sadece 64 ışık yılı uzaklıktaki bu gezegen, ilk bakışta okyanus dolu, sakin bir cennet gibi görünüyor. Rengi de tam olarak bizim mavi gezegenimizi andırıyor. Ama işin aslı öyle değil... Bu mavi, silikat bulutlarının ışığı saçma şekli sayesinde oluşuyor ve gezegenin atmosferinde cam parçacıkları oluşuyor.
Şiddetli rüzgarlar, saniyede 2.400 metreye kadar ulaşan hızlarla bu camları yana doğru savuruyor. Yani burada camdan bir kasırgaya yakalanmanız işten bile değil...
250 ışık yılı uzaklıktaki Kepler-16 b, Star Wars hayranlarını heyecanlandıracak bir keşif. Çünkü bu gezegen, iki yıldızın etrafında dönüyor.
Ancak ne yazık ki bu film sahnesi gibi görüntünün ardında ölümcül bir soğuk saklı. Yüzey sıcaklıkları -73 ile -101 °C arasında değişiyor. Kısacası burada bir gün batımı romantizmi yaşamak isteyenlerin önce donmaya hazır olması gerekiyor...
2023’te onaylanan bu gezegen, bugüne kadar gözlemlenen en düşük yoğunluklu gezegenlerden biri. Çapı Jüpiter’den %50 daha büyük ama kütlesi onun sadece %14’ü! Yani gezegenin neredeyse pamuk şeker kadar hafif olduğu anlamına geliyor.
Bilim insanları bu yapının neden böyle olduğunu hala çözemedi ama muhtemelen yıldızına çok yakın olması ve atmosferinin hidrojen/helyumla dolu olması büyük etken.
İsmini telaffuz etmek zor ama özelliklerini unutmak imkansız. Çünkü bu gezegen hiçbir yıldıza bağlı değil, uzay boşluğunda başıboş dolaşıyor. Ayrıca kütlesi Jüpiter’in 12,7 katı ve yüzeyi yaklaşık 800 °C sıcaklığında. Ancak onu asıl ilginç yapan şey, Dünya’dan 4 milyon kat güçlü manyetik alanı!
Bu manyetik alan, gezegenin kutuplarında yıldızsız auroralar oluşmasına sebep oluyor. Yani burada kuzey ışıkları bile kendi başına ortaya çıkıyor.
Bazıları yaşam ihtimali taşıyan gezegenler üzerine çalışırken, bazıları da “Buraya bırak çadır kurmayı, yaklaşmak bile istemem.” dedirtiyor. Evrenin sonsuz karanlığında; bu kadar tuhaf, ürkütücü ve büyüleyici dünyaların var olduğunu bilmek bile insana tüyler ürpertici bir heyecan vermiyor mu sizce de?
Bizim buralardan daha tehlikeli olabileceğini düşünmüyorum.
Aptal saptal magazin içeriklerinden sonra iyi geldi
Cici sen böyle ansiklopedik bilgiler ver daha iyi. Edebiyat senin neyine boş ver