Evet dostlar, bildiğiniz gibi içinde yaşadığımız evren henüz sınırlarını (eğer varsa...) bilmediğimiz kadar büyük ve bizim çıplak gözle görebildiğimiz kısmı gerçekten de hiç denecek kadar önemsiz bir bölümünü oluşturuyor. Bu durumda da hâliyle pek çoğumuzun aklına zaman zaman aynı soru geliyor: 'Evrende yalnız mıyız?'
Dünyaca ünlü astrofizikçi Neil deGrasse Tyson'ın bir konuşmasından özet alıntı yapacağım; "Genetik olarak en yakın akrabalarımıza, şempanzelere, bakarsak %99 ortak DNA'yı paylaşıyoruz. Bizi şempanzelerden ayıran herşey bu %1'lik farktan kaynaklanmakta. Bunlar sanat, matematik, bilim yapabilmek gibi şeyler. Şimdi başka bir yaşam formu düşünün. Bizim şempanzelerle olan farkımızla aynı yönde, %1 farklı olan. %1 ilerideyiz ve Hubble teleskobunu, CERN deneylerini yapabiliyoruz; %1 daha ileriye gidin? Onlara salyalar akıtan aptallar gibi görünmez miydik? Kuantum mekaniği, sicim teorisi bebekleri için içgüdüsel olabilirdi. En son ne zaman durup bir şempanzeyle muhabbet ettiniz? Dünyada %99 ortak DNA'mız bulunan bir yaşam formu ile iletişim kuramıyoruz ve dünya dışı zeki bir yaşam formuyla iletişim kurabileceğimize veya bizimle iletişim kuracak kadar ilgilendiğine inanıyoruz" Fermi paradoksunun atladığı nokta kısaca budur =)
"Kanıtların yokluğu, yokluğun kanıtı değildir" -Carl Sagan
neden dünyaya benzeyen gezegenleri araştırıyoruz ki. bekli farklı yaşam koşulları olan farklı canlılardır. ona göre adapte olmuşlardır.