Üvey babası sadistti ve sık sık şiddet uyguluyordu. O günleri şöyle anlatıyordu Melek Ayberk: “Elindeki şövalye yüzükle suratıma vurur, kulaklarımdan tutar havaya kaldırırdı. Annem bazen müdahale eder, ‘Kızım suçun ne?’ diye sorardı. Ben de ağlayarak ‘Bilmiyorum anneciğim…’ derdim. Bir gün İzmir’de üvey babam beni parka gezmeye götürdü. Beni bir köşeye oturttu. ‘Sen burada bekle’ dedi. Biraz sonra da polislerin arasında geldi almaya. Üvey babam ‘tırnakçılık’ yapıyormuş meğer. Karakolda polisler babama ‘Ulan, parmak kadar çocuğu yanında gezdirip suçuna alet etmeye utanmıyor musun?’ dediler ve beni serbest bıraktılar. Babam hapse girdi, be de eve…”
Sadece esrar kullanarak birinin ölebileceğini düşünmüyorum. Farklı bişeyler var