Yörüngeye gönderilen ilk uydudan günümüzdeki en büyük yapılardan olan uzay istasyonlarına, 1957’den bu yana yörüngeye fırlattığımız araçlar, inşa etmesi oldukça maliyetli olduklarından işlevlerine göre mümkün olan en düşük ağırlıkta tasarlanıyor. Rusya, ABD, Çin ve Avrupa Uzay Ajansı... Uzaydaki en ağır aracın hangisine ait olduğunu merak ediyorsanız içeriğimize buyurun. 👇
Uzaya çıkmak hiç de kolay değil. Bir kilogramın yalnızca alçak yörüngeye erişmesi için 32.900.000 jul enerji harcaması gerekiyor. Bu enerjiye ulaşmanın maliyeti ise çok yüksek olduğundan her bir kilogramın önemi büyük. Zamanla maliyetler azalsa da uzay ajansları hâlâ daha uzay araçlarının kütlesini minimum seviyede tutmak için büyük gayret gösteriyor. Dolayısıyla listeye göz atarken insanoğlunun 20. yüzyılın ikinci yarısından itibaren sürekli olarak uzaya bir şeyler fırlattığını ve bunun ne kadar maliyetli olduğunu da göz ardı etmemek gerek. Şimdi gelelim en ağır 10 uzay aracına...
Sovyetler Birliği, ABD’nin Ay’a ilk insanı göndermesine cevap vermek için 19 Nisan 1971’de bu uzay istasyonunu fırlattı. Yörüngede 175 gün kaldıktan sonra 11 Ekim 1971’de atmosfere girerek yanan Salyut 1, 18.900 kilogram ağırlığındaydı.
Uluslararası Uzay İstasyonu’na çeşitli malzemeleri taşıması için Avrupa Uzay Ajansı tarafından geliştirilen ATV’den (Otomatik Transfer Aracı) 2008 ile 2015 yılları arasında 5 adet kullanıldı. Bu nakliye aracının ağırlığı 19.357 kilogram idi.
Sovyetler Birliği tarafından 70 ve 80’lerde uzaya fırlatılan istasyonların sonuncusu olan Salyut 7, 19 Nisan 1982’de yörüngeye oturtuldu. Görev süresi 4 yıl 2 ay olan bu istasyon toplamda 19.824 kilogramdı.
Çin’in hâlâ daha yapım aşamasındaki Tiangong uzay istasyonun bir bileşeni olan bu modül, bu yılın Nisan ayında uzaya fırlatıldı ve istasyondaki yerine yerleşti. Çincede adı ‘Göklerin Uyumu’ anlamına gelen Tianhe modülü tam 22.000 kilo geliyor.
ABD’nin 60’ların başından 70’lerin başına kadar sürdürdüğü ve Ay’a insanların ayak basmasını sağlayan Apollo programında kullanılan Apollo uzay aracının iki ana parçasından biri olan, 28.800 kilo ağırlığındaki komuta ve hizmet modülü ilk olarak 1968, son olaraksa 1975’te fırlatıldı.
NASA tarafından inşa edilip 1973 ile 1979 yılları arasında kullanılan ve günümüzde yörüngemizde yer alan Uluslararası Uzay İstasyonu’nun öncüsü olan Skylab uzay istasyonu, Dünya ile Güneş’in gözlemlenmesine ek olarak pek çok deneyin gerçekleştirildiği bir merkez görevi gördü. Ağırlığı ise 77.000 kilogram idi.
Adı Rusçada ‘kar fırtınası’ anlamına gelen Buran uzay mekiği, Sovyetler Birliği tarafından 15 Kasım 1988’de fırlatıldı ve üç saat yörüngede kaldıktan sonra yüzeye iniş yaptı. Sonrasında hangara kaldırıldı ve12 Mayıs 2002’de hangar çökene değin mekik orada kaldı. Toplamda 105.000 kilogram ağırlığındaydı.
'Uzay mekiği' veya 'uzay dolmuşu' anlamına gelen Space Shuttle, ABD’nin aynı isimli programının yeniden kullanılabilir alçak yörünge uzay aracıydı. 1981’den 2011’e kadar toplamda 135 görevde yer alan mekik, 110.000 kilogram geliyordu.
1986’dan 2001’e kadar aktif olan Sovyetler Birliği ve ardından Rusya’nın kullandığı Mir uzay istasyonu, o güne kadar inşa edilen tüm uzay araçlarından daha büyük bir kütleye sahipti. 140.000 kilogram ağırlığındaki bu istasyon, meşaleyi Uluslararası Uzay İstasyonu’na devretmeden evvel yerçekimsiz ortamda biyolojiden meteorolojiye pek çok alanda deneylere ev sahipliği yaptı.
Yıllar içerisinde yapılan eklemeler sonucunda 440.725 kilogram ağırlığına ulaşan Uluslararası Uzay İstasyonu’nun ilk parçası 1998’de fırlatılmıştı. O günden bugüne yavaş yavaş inşa edilen ve tamamlanan istasyon Rusya ve ABD tarafından yönetilen iki ana kısımdan oluşuyor. Ayrıca 21 küsur yıllık varlığıyla yörüngede en uzun süre kalan yapı olma rekorunu da elinde bulunduruyor.