İlk yayınlandığı günden itibaren üzerinden beş yıl geçti; fakat hala Türk televizyon ekranlarına Kuzey ve Güney'e denk dizi gelmedi. Başarılı oyuncuları ve sürükleyici senaryosuyla, Kuzey Güney adeta bir unutulmaz oldu.
Efsaneyi unutmuyoruz ve bizi kah güldüren, kah ağlatan o replikleri birlikte hatırlıyoruz...
Cemre'nin Kuzey'e ceza evindeyken yazdığı mektuptan...
'İnsan duygularını saklayınca karşısındakine dürüst olmuyor gibi geliyor bana. Bir yerde kendini saklamak, hoşlandığını söyleyememek, her şeyi kendi içinde yaşamak... Bu bir yük... Hem hastalıklı da bir durum. Filmlerde olur ancak böyle, hep içine atarlar söyleyemezler bir türlü. Ama gerçek hayatta zaman geçiyor...'
'Kıskanmıyorum da artık seni. Başkaları sana dokunduğu zaman kahrolmuyorum. Gece gündüz seni düşünmüyorum. Senden uzakta göğsüm sıkışmıyor. Alev alev yanmıyor içim. Nereye baksam seni görmüyorum. Ansızca gelmeni beklemiyorum.'
'Öyle konuşurken gözlerin içine bakınca öyle... Kendime söz geçiremedim o zaman. Oldu öyle ne olduysa... Allah benim cezamı versin. Geri adım atmak isterken kaçmak isterken ona doğru koşuyorum. Çok yanlış. O an var ya, yüreğimin yükü indi mi, hafifledim mi, çoğaldım mı bilmiyorum ama bir yere gittim geldim sanki...'
'Yalnız başına bir çocuklu kadınsın sen, otur oturduğun yerde demedim. Kendi hayatımı kurdum. Ama bunu yaparken de kimseye yalan söylemedim. Başım hep dik gezdim, Hüseyin Bey. Siz biliyorsunuz, ben hiç evlenmedim. Yani evlenmek için de öyle büyük hayallerim olmadı. Yani isterdim de... Kısmet olmadı. Bu fikre saplanıp kalmadım hiç. Yani bu saatten sonra da amanın da parmağında bir yüzük olsun diye evlenmem yani...'
'Sen benim özlemini çektiğim her şeysin. Yokluğunu çektiğim her şeysin.
Sen benim baktığım her şeysin. Uyku diye yattığımsın.
Öyle ben seni severek daha iyi bi insan oldum biliyor musun?
Öyle bi soru sordun ki ben ne söylesem hep eksik kalacak. Sana şu kadarını söyleyeyim; ben seni bu dünyada her şeyden çok seviyorum...'
'Yapacağı her bi yamukta senin gözünün içine baka baka 'ama ben senin kardeşinim' diyebilir sana. Çünkü o senin kardeşindir canına yanayım. Küçükken etrafındaki her şey büyük olduğu için söylemiş olduğun laflar da kocamandır, kocaman kalır. 'Senin için dünyayı yakarım kardeşim'... kibrit bile çakamaz... Anladın? Küçükken öyledir. 'Senin için canımı veririm' der. Çünkü o zamanlar ölüm bile oyundur, anlıyo musun? 'Dışş dışş ahh vurdum, aahh öldüm, ahhh bilmem ne'... Yani rahat rahat ölebilir, ölüm o kadar uzaktır ondan çünkü.'
'Seni kollar, korur. Her şeyini paylaşırsın. Bütün sırlarını emanet edersin. Düşüncelidir. Sinsi değildir merttir. Böyle dan diye söyler lafını. Seni düşündüğünü bilirsin. Yanında olmasa bile en zor anında bir şekilde yetişir. Bundan sonra öyle bir adama güvenebilirim bende ancak.'
'Ya bunu kelimelerle anlatmam sana mümkün değil. O sabah gözümü açtığımda seni karşımda görmek var ya mucize gibi bir şeydi ya.
Sen bana o kadar değerli bir şey verdin ki farkında değilsin. Bana burayı affettirdin.
Hayatımda eksik kalan bir parçayı tamamladım senin sayende. Olgunlaştım, büyüdüm.
Kuzey artık büyüdü. Çocuk Kuzey'i de çocukluğunda bıraktım artık. Geride kaldı. Bizi azad ettim.
Şu anda sana baktığım zaman ne diyorum biliyor musun?
Allahım... Allahım, bu kızı bana bağışlar mısın? Bu kızı bana bağışlar mısın? Ömrümün sonuna kadar...
Onunla mutlu olabilecek kadar beni iyi bir insan yap diyorum.
Beni o kadar mutlu bir insan yapabilir misin?
Çünkü ben onsuz mutlu olamam. Onsuz mutlu olamam. Yani bunu tabi biraz geç anladım. Geç anladık yani kafamıza milyonlar tane milyonlarca taş düştü.
Burası sadece bana ait değil. Bu sen demek aynı zamanda.
Ben artık sen olmuşum. Ben sana karışmışım. Ben, ben artık seninle bir şeyim. Benim hayallerim yalnız seninle gerçek olabilir.
Ya ben istiyorum ki beni benim.. Yani sabahları gözümü sana açayım istiyorum, akşamları gözümü seninle beraber kapatayım istiyorum. Hayatımdaki bütün yollar sana çıksın. Gecem sen ol istiyorum, gündüzüm sen ol istiyorum. Aldığım nefes sen ol istiyorum.
Bizim yazımız beraber yazıldı. Ne yazıldıysa birlikte yaşayalım ömrümüzün sonuna kadar...'
Oturup televizyon karşısında izlediğim tek dizi. Suskunlar falanda iyiydi ama bu zamana kadar hiçbir Türk dizisini böylesine sevmemiştim. Hatta şöyle söyleyim: Kuzey Güney bittiğinden beri televizyonda dizi izlemedim. Carsamba günü oynardı galiba, o günü iple cekerdim. Lakin 1. sezon mükkemmeldi, sonradan bir bozuldu gibi oldu senaryo. Emin değilim ama bir arkadaş senarist ölmüş, yeni senaristle anlaşmışlar falan demişti. Kuzey Güney 1. sezonunun yeri bende başka. ''OĞLUM BURASI SOĞUK LAN!''
neye bakıyon lan kurabiye var simit var ne bakıyon
Ülkede tüm zamanların en kaliteli tv dizisiydi kuzey-güney