Bilime göre unutabilmek herkes için geçerli değil. Beyin yapısı birçoğumuzda farklı; bazılarımız hemen kestirip atabilirken bazılarımız için yaşadıklarımızı ya da hissettiklerimizi öylece rafa kaldırmak pek mümkün olmayabiliyor. Siz de unutmak konusunda kendi içinizde bitmek bilmeyen bir savaş veriyorsanız bedenimizden gelen bu sinyaller size tanıdık gelecektir. Okumaya devam edin...👀 👇
Konu affetmeye gelince yaşananları fazla düşünmemiz de kaçınılmazdır. Aşırı düşünmek stresli anlara yol açar ve tansiyonunuzun çıkmasına neden olabilir.
Vücudumuz stresli hissettiğimizde daha fazla hormon üretir. Bu nedenle kalbimiz daha hızlı atarken, bu süreçte kan damarlarımız daralır ve basınç artar.
Bazen, affetmeden ve iyileşmeden önce sınırlarınızı çizmeniz daha iyidir. Bu, özellikle yaşamlarını ve akıl sağlıklarını riske atabilecek boyutta travmatik deneyimler yaşamış, psikolojik anlamda daha zayıf kişiler için tavsiye edilir.
Kendinizi zorlayarak yaşadıklarınızı affetmek ve incitici bir olayı unutmak, derinlerde hissettiğiniz şeyin yanlış olduğunu düşünmenize neden olabilir.
Çünkü deneyim travmatik olduğunda ve çabucak kestirip atılması imkansız olduğunda unutmak daha rahatsız edici hissettirir.
Çoğu zaman hoş karşılanmasa da birini affetmeye çalışırken öfkelenmek oldukça normaldir. Hatta, durum üzerinde kontrol sahibi olmanızı sağlar.
Ancak çok fazla öfke, zamanla arkadaşlarla ve tanıdıklarla aranızdaki ilişkiyi, sosyal ortamlardaki tavrınızı olumsuz yönde etkiler.
Ruminasyon, geçmiş hatalarımızı kafamızda tekrarlama alışkanlığıdır. Bir yanlış anlaşılmadan dolayı kendimizi suçlamamız çoğunlukla yaptığımız, sağlıksız bir başa çıkma davranışıdır.
Bu durumda, bir kişiyi affedip affetmeme konusunda aşırı düşünmek, şüpheleriniz üzerinde çok fazla durmanıza neden olarak depresyon ve kaygı olasılığını artırabilir.
Kendinizi kötü bir anıyı affetmeye ve unutmaya zorlamak, sosyalleşme ve insanlarla iletişim kurma becerilerinizi sorgulamanıza neden olarak öz güveninizi yavaş yavaş düşürür. Ayrıca, özellikle hatalı olmadığınız durumlarda, olanları kabul etmek ve teslim olmak durumu daha da kötüleştirebilir.
Hemen her şeyi unutun ve herkesi affeden bir iyilik meleği olun demiyoruz ancak geçmişe fazla tutunduğunuzda vücudunuz eninde sonunda pes edecektir.
Geçmişteki hataları zamanla ve gerektiği ölçüde affedip unuttukça duygusal sağlığınız iyileşirken, fiziksel ve zihinsel sağlığınız da iyileşir.