Zabit Cicikaro, Cemile ile evlenmeye karar verir. Düğün alayı arasında bulunan Ormancı Ali, rakı ister. Düğün sahibi bu isteği reddeder. Göçlük yareni, ormancıya bir rakı almadılar diye darılır ve düğünü terk etmeye kalkar. Sonrasında gönülleri alınır ve geri dönerler.
Hasan oğlu, Celal Yılmaz’ı kaza ile yaralar. O zaman imkanları da az olduğundan Celal Yılmaz hayatını kaybeder. Kaza ile değil de düğün bahanesiyle 15 yaşındaki Celal Yılmaz’ın kasten vurulduğu söylentisi yayılır. Celal Yılmaz’a adet üzeri türkü yakılır.
Eşinin ailesi ölümün düğünle geldiğine inanarak, Cemile’nin uğursuz olduğunu düşünür. Cemile eşinden ayrılır. Cemile ailesine, babasının evine (Koca Memeş’e) dönmüştür.
“Cemile akıllı ol kızım. Yoksa seni yaşatmayacaklar. Sen bunlara evleneceğim, çağırın babam Koca Memiş’i, isteyin de Nikah kıyılsın de” derler. Cemile de bu öğütleri yerine getirir. Cemile’nin babası koca Memiş’i çağırırlar. Türkü de olayın burasına açıkça geniş yer verilmiştir. Ünen Gelin Koca Memiş’e - bugünkü Türkçe ile “ Çağırın gelin Koca Memiş’i, (babası) kıysın nikahımızı“ anlamına gelmektedir.
Ümmet Yıldırım’ın ağır bir ceza alacağı ortadır. Şaphane’nin ve Gediz’in tüm ileri gelenleri Cemile Hanıma seferber olurlar. Evlenip, şikâyetinden vazgeçmesini rica eder, yalvarır yakarırlar. Cemile Hanım, tüm bu risklere, ısrar ve yer yer tehdit de olmasına rağmen şikâyetinden vazgeçmez.
Hapishane arkadaşı Çeltikçili Kadir Aksoy, öyküyü kaleme almış, yazıya dökmüştür. Müzik sanatçısı Necat Bayram’a da yazarlar. O sıralarda da Kütahya damadı Özay Gönlüm Ege Bölgesi’nden öyküler, mahalli türküler derlemektedir. Öykü Özay Gönlüm’e ulaşmış ve Özay Gönlüm’de öyküye uygun bir türkü hazırlamıştır.
Olayın Kahramanı Cemile Aktaş, Ethem Aktaş ile evlenir ve Uşak’ta yaşamaktadırlar.
Gel gaydırı guppak, cemile olmadığını emine olduğunu anlat bakalım :)