Birçoklarımızın hayatına Cosmos: Bir Uzay Serüveni serisi ile girdi Tyson. Edindiği entelektüel birikim, olaylara bakış açısı ve aklındakini en basit haliyle, herkesin anlayabileceği şekilde ve mizahi bir tatla aktarabilmesi sayesinde de bir anda hepimizin sevdiği bir idol haline geldi.
Düşündük ki, onun bu güne kadar söylediği en değerli ve ufkumuzu açan sözlerini bir araya getirmek için çok güzel bir gün!
Bilimin güzel tarafı ona inansanız da inanmasanız da gerçek olmasıdır.
Yolda bir solucan var, yanından geçip gidiyorsun. Solucan senin kendini akıllı olarak değerlendirdiğini biliyor mu? Solucan, senin aklın hakkında herhangi bir fikre sahip değil. Çünkü sen, solucandan çok daha akıllısın. Bu sebeple de, solucan, kendisinden daha akıllı bir şeyin yanından geçtiğinin farkında değil. Bu da beni ayni konseptte düşünmeye itiyor - acaba bizim yanımızdan da üstün varlıklar geçip gidiyor olabilir mi diye. Belki de onlar da bizimle ilgilenmiyor,çünkü biz onlara göre iletişime geçmeyi düşünmek için çok aptalız. Solucanın yanına gidip 'of, acaba solucan şu anda ne düşünüyordur' demezsin. Böyle bir şey aklına bile gelmez! Sonuç olarak, uzaylıların bizi neden hala ziyaret etmediğine dair en iyi kanıt; onların aslında bizi izlediği ve dünyada zeki bir yasam olmadığına karar vermeleridir.
Çocuklarınızın önem atfeden işler yapmalarını istiyorsanız, yapmanız gereken şey önlerinden çekilmektir.
Dünya dışında yaşam olmadığını mı iddia ediyorsunuz? Bu, okyanustan aldığınız bir kap suya bakarak, okyanusta balinaların yaşamadığını iddia etmeye benziyor!
Evrenle ilgili etkilenebileceğiniz öyle çok şey var ki. Benim istediğim, etkileyici olmayanlarla dikkatinizin dağılmaması.
Özgür bir toplumdaki en tehlikeli insanlar, aslında bilmeyip, bildiğini zannedenlerdir ve bu insanlar, diğerlerini de etkileyecek yasal güce sahiptirler, işte bir toplum için asıl tehlike budur. İşte bu tehlikeler, düzgün işleyen bir demokrasinin sonunun işaretleridir.
Dünyadaki sorunlar için siyasetçileri suçlamak eskide kaldı. İnsanların bunu yapma güdüsünü anlıyorum ama işin sonunda siyasetçiler, seçmenlerin bir temsilcisidir. Eğer siyasetçilerle bir sorununuz varsa aslında bu, onu oraya yerleştiren vatandaşlarla bir sorununuz olduğu anlamına geliyor. Yani eğer evrenin 6000 yaşında olduğundan emin olan bir siyasetçi varsa, bunun sebebi aramızda buna inanan insanların olmasıdır. Fizik kanunları, onlara inansak da inanmasak da hepimizi etkiler.
Vücudumuzu meydana getiren moleküllerin, bu molekülleri oluşturan atomların izlerinin sürülebildiğinin farkına varın. Bir zamanlar patlayarak, zengin kimyasal içeriklerini galaksiye saçan ve böylece bakir gaz bulutlarını, yaşamın yapı taşı olan kimyasallarla zenginleştirmiş olan yüksek kütleli yıldızların merkezi çekirdeklerine kadar izleri sürülmektedir. Dolayısıyla hepimiz bağlantılıyız; biyolojik olarak birbirimizle, kimyasal olarak dünyayla ve atomsal olarak da evrenin geri kalanıyla. Bu harika bir şey. Bu beni gülümsetiyor ve aslında sonunda kendimi oldukça büyük hissetmeme sebep oluyor. Evrenden daha iyi olduğumuz için değil, onun bir parçası olduğumuz için. Biz evrenin içerisindeyiz ve o da bizim içimizde.
Gece gökyüzüne bakarım ve şunu bilirim ki, evet, bu evrenin parçasıyız, bu evrenin içindeyiz, ancak belki de bu gerçeklerden daha önemli bir şey vardır ki o da evrenin bizim içimizde olmasıdır. Bu gerçek üzerine düşünürken, evrenin büyüklüğü ve kendi boyutları nedeniyle kendileri küçük hisseden çoğu insana bakarım. Ama ben büyük hissediyorum, çünkü bedenimdeki atomlar o yıldızlardan geliyor.
İnsan zihninin ilginç bir zayıf noktası bulunmaktadır. Psikologlar bunun ne olduğunu biliyorlar, buna 'cehalete başvurma'* deniyor. Ne anlama geldiğini açıklayayım; birileri gökyüzünde parıldayan ışıklar görmektedir, daha önce böyle bir şey görmemişler ve ne olduğunu anlayamıyorlardır. 'Bu bir UFO!' diyorlar. U'nun açılımı Unidentified -açıklanamayan-. Sonra da 'ne olduğunu bilmiyorum, öyleyse başka bir gezegenden bizi ziyaret eden bir uzaylıdır.' diyorlar. Ama onu tanımlayamıyorsanız, o zaman konuşmayı o noktada bitirmeniz gerekirdi.
Bilim, bilgi ve cehaletin sınırında ilerler. Biz bilmediklerimizi itiraf etmekten korkmuyoruz; bunda utanılacak bir şey yok. Utanılacak tek şey, tüm cevapları biliyormuş gibi davranmamızdır.
Örnek insanların abartıldığını düşünüyorum. Bronx'da büyüdüm ve eğer astrofizikçi olmak için, Bronx'ta büyümüş başka bir siyahi astrofizikçiye ihtiyacım olsaydı, şu an hala Bronx'ta olurdum.
Eğer istediğin şeyi olmak için örnek bir insana ihtiyacın olursa ve birisini bulamazsan, bu istediğini olmaman için bir sebep mi? Tabi ki, hayır!
Şunu unutmayın, dünya sizi öldürme konusunda epey iyidir. Dünyada bulunmuş türlerin yüzde 97'si artık yok...
Aslında bu bizim marifetimiz ve dünya bu gerçeği bilmesine rağmen, yine de bize yaşam için fırsat veriyor.
''Uzaylılar var mı sizce?' sorusuna verdiği yanıt: 'Evet, var. Hatta bence onlar bizi buldular ama aptal olduğumuzu düşündükleri için pek ilgilenmediler!''
İnsanların birbirine yardım etme derdinin olmadığı bir dünyada yaşıyoruz. Diğer insanları, kendi kendilerini daha iyiye götürmeleri için cesaretlendirmen iyidir. Fakat unutma, herkesin kendisini yukarı çıkaracak imkanı olmayabilir.
Şunu bilin: Evren, siz her ne iseniz ondan çok daha büyük. Anlaması basit gözüküyor ama bazı insanlar bu gerçeği kavramakta zorlanıyor.
Bilim tarihinde şöyle bir deyiş vardır: Her büyük bilimsel gerçek üç aşamadan geçer. Birinci aşamada insanlar gerçeği inkar ederler. İkinci aşamada dinleriyle çeliştiğini söylerler. Üçüncüdeyse biz bunu zaten biliyorduk derler.