Sanki müzik okumaya başlayınca insana bir hâl geliyor ve birden tüm enstrümanları çalmaya başlıyordur. Ne bileyim bunun obuası var, cor anglais'si var, timpanisi var, trompeti var, piyanosu var, balafonu var... Hani sen artık notaları filan öğrendin ya, biraz tıngırdatsan her şeyi çalarsın... Bir de 'Neleri çalabiliyorsun?' diye sorup; 'Gitar çalıyorum.' cevabını alınca: 'Ya onu ben de çalıyorum, başka ne çalıyorsun?' gibi cümleler kuranlar var ki, o konuya şimdi hiç girmeyelim.
Bu şakanın çok komik olduğunu düşünen insan içler acısıdır. Çünkü müzik denince aklına ilk olarak bu şakanın gelmesi, müzikle kurduğu en samimi ilişkinin düğünlerden ibaret olduğunu meydana çıkarır. Hiçbir şey sebepsiz değildir...
Bu şaka da çok sık yapılır ve arkadaş ortamlarında gülünür. Şakanın ötesinde bir gerçek payı da vardır ki, eğer müzik okuyorsanız sesinizin de güzel olması beklenir. Belki siz elektroakustik müzik kompozisyonları yapıyorsunuzdur ama yoook! Sesiniz güzel olacak!
Tamam ülkemizin şartları sebep oluyor bu soruya da; belki sen dünyaca ünlü bir müzisyen olmak istiyorsun; ya da belki sokak müzisyeni olacaksın İstiklal'de; yurt dışına gidip bütünleşik doktora yapacaksın falan... Hayata karşı tüm bakış açın saniyenin onda birinde çürür gider.
Bu soruyu soruyorsan belli ki konuyla uzaktan yakından hiç alakan yok. Peki o zaman neyin peşinde koşuyorsun? Hiç anlamadığın konu üzerinden ego tatmini mi yaşayacaksın? 9 oktav desem: 'Haa evet, benim de ancak öyle olur.' mu diyeceksin? Sen konuş biraz, ben hesaplayacağım.
Ne yapalım yani? Müzik geçmişin var diye alkış mı tutalım? Yoksa hem onu yaptın, hem de şimdi başka bir işle uğraşıyorsun diye kendimizi geride kalmış gibi mi hissedelim?
Hangi enstrümanı çalıyor olursanız olun, birisi çıkıp abuk sabuk bir istekte bulunacaktır. Sanki siz bir müzik setisiniz de o da size cd koyuyor gibi. Bilmeme ihtimaliniz yoktur o şarkıyı. Ha olur da bilmiyorum derseniz de: 'Ne biçim müzisyen.' olursunuz. Arp da çalıyorsan sen bi tıngırdat: 'Senin bana gönlün var gibi gibiiiiğ...'
Bir başka efsane şaka da budur. E albüm yapmayacaksan nasıl müzisyen olacaksın ki? Ses enstalasyonu mu, o nasıl bişey? Yani mesela alışveriş merkezlerindeki müzikler gibi mi? Ha anladım, iyi... Hayırlısı olsun...
Bunun dışardan bakana böyle görünmesinin iki sebebi vardır: Birincisi elbette ki müziği hafife almak, küçümsemek. Derinliği olmayan bir mevzuymuş gibi yaklaşmak. İkincisi ise, ülkemizde pek az insan gerçekten sevdiği ve tutkuyla bağlı olduğu bölümü okuyor olduğu için duyulan kıskançlık. Evet müzik okumak güzeldir ama sevene güzeldir. Yok sen sınıfa girip Winamp'tan müzik açıp kurtlarını dökmek istiyorsan, o başka...
Müzik camiasında baya sıkı tanıdıkları olan bu insan tipinin bu cümleyi ne amaçla kurduğu meçhuldür. İkiniz de müzisyen olduğunuz için Erzurum'la telepatik bir iletişime geçmeniz mi gerekir? Nedir yani?
Artık hayatının ânı gelmiştir. Belki o güne kadar şansı bir şekilde dönmemiştir fakat artık hazırdır. Ne yapmak istediğini bilir ve teklifiyle de sizi onurlandırır. Önünüz açık, alnınız aktır. Haydi, ne duruyorsunuz?
Bu da modern yaşamın getirdiği zekice tavsiyelerden bir tanesidir. Herkes video koyup ünlü oluyor, sen niye olamayasın. Olsana. Bak adam 'İncirler olana kadar' diye parça yaptı nasıl meşhur oldu. Götürürsün parayı valla benden söylemesi...