Türkiye'nin fazla konuşulmayan büyük sorunlarından birisi de kitap okuma oranlarının düşüklüğü. Kitap okuma konusunda gerçekten acınası bir durumda olan ülkemizde bu konuyla ilgili atılan herhangi bir adım yok, aksine bu konuda günden güne daha da geriliyoruz...
Herkes üniversite mezunu olabilsin diye her ile bir üniversite yapıldığı ve Türkiye'de yeterliliği tartışılabilecek 200'den fazla üniversite olduğu göz önünde bulundurulduğunda, bu kararların pek de işlevsel olmadığı ortada.
Artık üniversite tercihi yapmak için TYT'de 140, AYT ve YDT'de ise 170 puanı geçmek yeterli hale geldi. Peki bu puanları almak gerçekten de üniversite okumak için yeterli mi? Özellikle de okuma oranı bu denli düşük bir ülkede...
2016'da yayınlanan bir istatistiğe göre Türkiye'de ihtiyaç listesinde kitaplar 235. sırada yer alıyor. Şu anki enflasyon oranı, dolar kuru ve daha birçok faktör göz önünde bulundurulduğunda 2021'de ihtiyaç listemizde kitabın daha üst sıralara çıktığını tahmin etmek pek de zor değil.
Bu uygulamanın kitap okumayı teşvik etmesi beklenir, değil mi? Ancak bu uygulama başlı başına kitap okuma oranlarını artıracak güce sahip değil. Çünkü Türkiye'de asgari ücretin düşüklüğü başlı başına bir sorun. İnsanların aldıkları maaş temel ihtiyaçlarına zar zor yeterken paralarını kitaba harcamadıkları için onları eleştiremeyiz de.
Peki kitap okumayıp ne yapıyor? 6 saatini televizyon izlemeye, 3 saatini de internete ayırıyor. Tekrar hatırlatmakta fayda var; bu verilerin güncel olmayan hali. Şu anda durum çok daha vahim...
Türkiye'de 2019'da kitap okumayanların oranı %50.9 iken, 2020'de ise %59.1'e yükseldi. 4 sene önceki verilerde internetin aşırı fazla etkisini göremezken, 2020 yılındaki raporda ise vaktinin çoğunu sosyal medyaya ayıranların oranının %91.2 olduğunu görüyoruz. Televizyon da yine aynı şekilde %93.3'lük bir oranla raporda yerini alıyor.
İlkokuldayken yılbaşı çekilişlerinde kitap hediye edildiğinde birçoğumuz yıkılmışızdır. Aslında bu durum bile henüz küçük yaşlarda kitap okuma alışkanlığını kazandırmada ne kadar başarısız olduğumuzu gösteriyor. Yalnızca aile değil, MEB'in de bu konuda eksikleri olduğu ortada.
Birbirini anlayamayan, kendini doğru bir şekilde ifade edemeyen, bakış açısı tek bir noktadan fazlasını göremeyen ve bilgi eksikliği yaşayan vizyonsuz bireyler toplumda giderek çoğalıyor. Bu da haliyle hepimizin huzurunu kaçırıyor...
Siz bu konuda ne düşünüyorsunuz? Yorumlarda buluşalım!
Telefondan okuyanlar, E kitap okuyucuyu kullanarak okuyanlar buna dahil mi? İçerikte baskı kitapların satışı için konuşulmuş ama kitap fiyatlarından dolayı, kitapların pdflerini okuyan baya bir insan var.