'Bizler lösemi hastası çocuklar için ne yapıyoruz?' Atatürk Üniversitesi öğrencisi Aylin Özel bu soruya kendince bir yanıt vermiş...
'Bizler lösemi hastası çocuklar için ne yapıyoruz?' Atatürk Üniversitesi öğrencisi Aylin Özel bu soruya kendince bir yanıt vermiş...
Aylin, Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Almanca
Öğretmenliği Bölümü 4. sınıf öğrencisi.
Kendisi lösemi hastası çocukların basında yer alan haberlerinden öykülerini takip ediyormuş ve birçoğumuz gibi bunlardan fazlasıyla etkileniyormuş.
Aylin onlara kendini daha yakın hissedebilmek, onların yaşadığı hisleri anlamak istediğinden uzun yıllar boyunca özenle baktığı, beline kadar olan saçlarını kazıtmak için soluğu kuaförde almış.
Aylin, Saçlarını kazıttıktan sonra Atatürk Üniversitesi Yakutiye Araştırma Hastanesi Çocuk Onkoloji Servisi'ne gitmiş.
Özel izin alarak lösemi hastası çocuklarla buluşma fırsatı yakalamış. Çocuklara 'ben de sizden biriyim', diyerek onların sevgisini kazanan Aylin, kısa sürede hastanedeki lösemili çocuklarla arkadaşlık kurmuş.
Aylin git gide lösemili çocukların hayatını daha çok sorgulamaya başlamış ve onların hayatını içselleştirmeye başlamış.
'Dışarıdan izleyenler olarak 'Acaba bizler onlar için ne yapıyoruz, bir şeyler yapmalı mıyız?' diye oturup bunları sorgulamaya başladım, daha sonra ben de bir şey yapmak istedim. Öncelikle lösemili çocukları kendime yakın hissetmek için saçlarımı kazıtmaya karar verdim.
Onlar gibi hissetmek için onların duygularını daha iyi anlayabilmek, paylaşabilmek için saçlarımı kazıttım ve onları ziyaret edip bir nebze de olsa onların acılarını paylaşan biri olduğunu gösterip onları mutlu etme hayali taşıdım.'
Aylin, saçlarını kazıttıktan sonra gündelik hayatında peruk kullanmaya başlamış ve hastaneye de bu peruk ile gitmiş.
'Onlarla tanıştım, yakınlık kurdum ve beni çok sevdiler. Ben de onları çok sevdim. Benim saçlarımı kazıttığımı gördüklerinde kahkahalar atmaya başladılar. Hilal Akarsu diye bir çocuk vardı. Benim peruğumu gördüğünde çok beğendi. Onun peruğu kısaydı ve benimkisi uzundu. Ben de ona 'bir dahaki ziyaretimde sana peruk getireceğim' diye söz verdim ve son ziyaretimde peruk sözümü yerine getirdim. Çok mutlu olduğunu görünce ben de çok keyif aldım.
Sonrasında annesiyle konuşma fırsatı buldum ve annesi benim ilk ziyaretimden sonra Hilal'in ateşinin eskisi gibi sık olmadığını, daha keyifli ve mutlu olduğunu söyledi. Ben de bunları görünce bir nebze de olsa küçük bir şey yaptığımı düşünüyordum fakat büyük bir mutluluğa sebep olduğumu görünce büyük keyif aldım.'
Aylin hemen hemen her kadın gibi saçlarına büyük önem veriyormuş ve özen gösteriyormuş. Ancak bu kadar önem verdiği saçlarını kazıtmak kendisine sıkıntı değil huzur veriyormuş.
'Ben de zamanında saçları için çok uğraşan masraflar harcayan bir insandım. Her gün dışarıya çıkarken saçım için büyük bir vakit harcayıp çoğu yere geç kaldığım olmuştur. Tabii ki böyle önem verdiğim bir şeyden vazgeçtikten sonra, bunun sebebi bana manevi bir huzur verdi. Ben kendimi o çocuklara yakın hissetmek istiyordum.
Ziyaretimden sonra onların da bana yakınlığını hissedince günlerce gülümseyerek uyudum. Özellikle onların her gece gülüşleri aklıma geliyor. Zihnimden hiç gitmiyor. Bu huzur ve mutluluk dünyalara bedel benim için.'