Bugün bu ülkede olanları sağduyu sahibi olan her insan endişeyle izliyordur. Günün çıkarlarına uygun olduğu için hukuksuzluklara alkış tutmak ya da hukukun üstünlüğünü geriye bırakmak çoğu zaman hukukun üstünlüğünü değil, üstünlerin hukukunu ortaya çıkarıyor. Hangi tarafta olduğunuzun da hiçbir önemi yok!
Ancak elbette en önemli problem de hukukun kurgulanışında başlıyor.
Louis D. Brandeis’in şu sözünü severim: 'Eğer hukuka saygı duyulmasını istiyorsanız, önce hukuku saygı duyulabilir hâle getirmelisiniz.'
Ulusun ihtiyaçlarını karşılayan, insanların kendilerini özgür ve güvende hissetmelerini sağlayan, temel hak ve özgürlüklerden asla taviz vermeyecek, siyasetten etkilenmeyecek bir hukuk, medeni bir ülkenin olmazsa olmazlarından biri. Birbirinden farklı uygulamalar, kişiye göre alınan kararlar maalesef hukukun algısına zarar veriyor ve insanların saygısını kaybetmesini sağlıyor.
Bu sadece bu ülkeye de özgü değil. 1994 yılında neredeyse tüm delillerin katil olduğunu işaret ettiği O. J. Simpson’ın halkın baskısı nedeniyle beraat etmesi buna bir örnek olabilir. Siyasetçiler, oy isteyenler halkın gözünden düşmek istemedikleri için halkın ve sosyal medyanın yanında yer alarak kalabalıkların çılgınlığına kapılabiliyorlar.