Türk Ocağı Limasol’un “uçan çuval” lakaplı kalecisi, takım arkadaşlarının davetini kırmayarak “Kıbrıs’ta Demokrasi” toplantılarına katılmaya başladı. Ada’nın sürgün yemiş futbol kulübünün 18'lik kalecisinin, Türkiye’nin en popüler siyasetçilerinden olacağı hayal dahi edilemezdi. Ekrem İmamoğlu'nun siyasi bir figüre dönüşme hikayesine gelin yakından bakalım.
Bu içerik Ali Yağız Baltacı'nın tweetleri kaynak alınarak hazırlanmıştır.
Bu takım yalnızca Kıbrıs Türklerine değil, Türkiye'den gelen öğrencilere de kapılarını açmaya başladı.
Siyasetle de ilk kez burada tanıştı. Gelin görün ki, Ekrem'in hem futbol kariyeri hem de Kıbrıs macerası pek uzun sürmeyecekti.
Ada'dan ayrıldı. Uçan Çuval Ekrem'e kısa Kıbrıs günlerinden geriye iki hatıra kaldı. Kalecilik yaptığı Limasol takımı ve katıldığı demokrasi toplantıları.
Ancak tercihi SHP değil Anavatan Partisi oldu. Babasını kıramamış; kentli muhafazakarların, sağ liberallerin partisi ANAP'ın Gençlik Kollarına katılmıştı.
DYP ve ANAP'a oy veren büyük halk kitleleri de 'önemli ölçüde' AK Parti'ye katıldı.
Atatürkçü düşünceleri onu nehrin sol yatağına sürüklemiş ve Merkez Sağ'ın CHP'ye yönelen temsilcilerinden olmuştu.
Hayatını değiştirecek asıl kararı ise 2008 yılında verdi. CHP'ye üye oldu.
1999 Depremi sonrası şehirden kaçan İstanbulluların uğrak mekanlarından olmuştu.
Genel Başkan Deniz Baykal, belediye başkanlığını veto ettiği bu genç adamı büsbütün kaybetmek istemedi ve CHP Beylikdüzü İlçe Başkanı olarak atadı.
Beylikdüzü, İmamoğlu'nun çalışmaları sayesinde 2010 Referandumu'nda HAYIR çıkan İstanbul'daki tek AK Parti ilçesi oldu.
Kazandı. Beylikdüzü Belediye Başkanı oldu.
Hayatını değiştirecek an ise 2018'in son günlerinde geldi. Kemal Kılıçdaroğlu, 31 Mart 2019 seçimlerinde CHP'nin İstanbul Büyükşehir adayının Ekrem İmamoğlu olduğunu açıkladı.
Ancak 2019'da siyasi geçmişi ilçe başkanlığı ve ilçe belediye başkanlığından ibaret olan Karadenizli bir iş insanından karar aldılar. Bu karar çok tartışıldı.
Popüler ve güçlü bir siyasi figür yerine; günah bagajı olmayan; merkez sağ köklerden gelen, Karadenizli bir iş insanını dünyanın en büyük metropollerin birine başkan adayı göstermekte karar kıldı.
Avantajdı çünkü, CHP, İYİ Parti ve HDP tabanlarının birlikte oy vereceği bir ismin ideolojik yönünün sivri olmaması gerekiyordu. Dezavantajdı çünkü, tanınmıyordu.
Tayyip Erdoğan, çok önem verdiği İstanbul için riske girmek istememiş, çıkartabileceği en güçlü adayı İstanbul'a göndermişti.
Bir tarafta devletin en üst düzey makamlarında bulunmuş, ülkenin en ağır toplarından Binali Yıldırım. Diğer tarafta ise adı sanı duyulmamış bir ilçe belediye başkanı.
Ancak bunun için tüm muhalefetin yekpare oyu gerekiyordu. Deveye hendek atlatmak bunu başarmaktan daha kolaydı.
Kimilerince çok eleştirilen, kimilerince yersiz ve gereksiz bulunan bu ziyaret, İmamoğlu'nun kampanyayı ılımlı bir dilde yürüteceğinin mesajıydı.
25 Aralık’ta seçim çalışmalarına başlayan İmamoğlu, 31 Mart’ta sandıklar kurulana kadar bir an yerinde durmadı. 39 İlçeyi karış karış gezdi.
Yavaş'ın üstüne yoğunlaşan beklentiler, İmamoğlu'na dolaylı yoldan avantaj sağladı. Sivrilmeden, şimşekleri üzerine çekmeden çalıştı.
Bu şekilde de her gün biraz daha fazla insana ulaştı.
Takvimler 31 Mart 2019'a geldiğinde ise Türk siyasi tarihinde görülmemiş bir gece yaşanacaktı.
Bu andan itibaren yaklaşık 20 saat sürecek bir sinir savaşı da başlamış oldu.
Bu onun, önümüzdeki 16 saat içinde yapacağı 12 basın basın açıklamasının ilkiydi.
Ak Partililer rahat bir nefes aldı, belli ki Binali Yıldırım bu yarışı kolay kazanacaktı.
Veri girişlerinde manipülasyon yapıldığını, ilerleyen saatlerde sonucun değişeceğini söyledi. Bu konuşmayı İmamoğlu'nun gece boyunca yapacağı yeni açıklamalar takip edecekti.
İki isim arasında oy sayısı 3500'e inmiş, veri girişleri durdurulmuştu. Ekrem İmamoğlu ise açıklama üstüne açıklama yaparak süreç hakkında insanları bilgilendirdi.
Ter kan içinde, yarım saatte bir açıklama yapan, tek bir oyun bile peşine düşen İmamoğlu, resmen karakter ve dirayet gösterisi yapıyordu.
Sabah 7'ye kadar süren belirsizlik ve asap bozucu sürecin sonunda Yüksek Seçim Kurulu, Ekrem İmamoğlu'nun 27 bin küsür oy ile önde olduğunu kabul etti. Ekrem İmamoğlu seçimleri kazanmıştı.
O gece, “çok az farkla” da olsa, Ekrem İmamoğlu’nun seçimi kazandığını kabul edip kendisini tebrik edebilirdi. Bunu tercih etmiş olsa iki önemli kazanım elde ederdi.
TR'de demokratik sistemin sağlıklı işlediğini ispatlardı.
Kendi siyasi itibarını, gücünü masaya koyarak yeniden seçimin önünü açtı. Bu karar, Erdoğan’ın siyasi hayatının en büyük yenilgilerinden birini doğuracaktı.
'Ekrem Başkan' sloganları altında Saraçhane'de on binlerin önüne çıkan İmamoğlu, 'Heyecanımız Yüksek' sözleriyle çok kuvvetli bir konuşma yaptı.
31 Mart'ta İmamoğlu'nun 27 bin oyla kazandığını kabul etmeyen Cumhur İttifakı, bu sefer 800 bin fark yedi.
Halk, 3 aylık kısır döngünün faturasını çok ağır kesmişti.
Erdoğan'ın dillere pelesenk olan 'winner' kimliğini yerle yeksan etmişti. Aslında en büyük kazanım bu oldu. Erdoğan, ısrar etmiş, bahsi büyütmüş, partiyi kaybetmişti.
İmamoğlu, inat edip mücadele edildiğinde kazanılabileceğini ispatladı.
Ekrem İmamoğlu'na HDP ve İYİ Parti tabanı birlikte oy verdi. Bu kollektivizm, 2023 Genel Seçimleri'nin kazanma aritmatiğinin de anahtarı olarak gözüküyor.
Bu üç buçuk yıl, kendisi adına çeşitli inişlere ve çıkışlara sahne olsa da; 23 Haziran 2019 karizmasını 'önemli ölçüde' korumayı başardı.
Aday olup olmayacağı tartışmaları bir kenara, alacağı ceza ile siyasi yasaklı hale gelmesi de ihtimaller arasında.
Ekrem İmamoğlu, Türkiye'nin dört ana sosyolojik grubunun tamamından oy alabilecek potansiyele sahip olduğunu ispatladığı gerçeği. Gerçek bir hikayeye sahip.
İmamoğlu'nun siyasi kariyerinin nereye evrileceğini göreceğiz. An itibarıyla elimizde olan; Kıbrıs'ta sürgün yemiş bir futbol kulübünün yarı-profesyonel oyuncularının 'demokrasi sohbetlerinin'; Türkiye'nin 2020'li yıllarının en reaktif politikacılarından birini doğurduğu.