'The Blair Witch Project' filmini yazan ve yöneten Daniel Myrick ve Eduardo Sánchez ikilisi, 25.000 dolardan daha az bir bütçeyle tüm zamanların en başarılı bağımsız filmlerinde birine imza attılar. 1999 yılında vizyona giren film, tüm dünyada 248 milyon dolar gişe hasılatı elde etti. İşte bu kült filmle ilgili 17 ilginç bilgi:
Myrick ve Sánchez, 'Blair Cadısı'nın ilk taslağını, 1993 yılında sinema öğrencisiyken yazmışlardı. Senaryonun taslak halinde kalmasını tercih ettiler; çünkü hikayenin daha inandırıcı olması açısından aktörlerin diyaloglarının doğaçlama olması gerektiğini düşünüyorlardı.
Filmin oyuncularından Heather Donahue, Backstage'de okuduğu ilanda şöyle yazdığını hatırlıyor: 'Ormanda çekilecek doğaçlama bir sinema filmi; cehennem gibi olacak, bu yüzden bunu okuyanların çoğu muhtemelen hiç gelmemeli.' Adayların doğaçlama yeteneklerini test etmek için, her birine şu soru yöneltilmiş: 'Son dokuz yıldır hapishanedesiniz ve biz de şartlı tahliye kuruluyuz. Neden sizi serbest bırakmamız gerektiğini bize anlatın.' Eğer oyuncu adayı bir an bile duraksarsa, yönetmenler görüşmeyi kesiyorlarmış.
Çekimler sekiz gün sürdü. Donahue, Michael C. Williams ve Joshua Leonard, film gösterime girdikten sonraki yıllarda elbette çok daha fazlasını kazandılar.
Bu fikir çekimlerden önce rafa kaldırılmasına rağmen, iki oyuncu arasında bir gerilim oluşmuş. Heather, Josh'a 'Bay Dakik' diye hitap ettiğinde aslında o gün sete oldukça geç gelen oyuncuya taş atıyormuş. Yönetmenler, Josh'ın geç gelmesine o denli sinirlenmişler ki, filmde Mike'ın yerine önce onun ölmesine karar vermişler. Oyunculara, ormanda yalnızca Power Bar ve muz veriliyormuş; ancak Josh daha önce ölünce onu teselli etmek için yemeğe ve Jane's Addiction konserine götürmüşler. Bu sırada diğer iki oyuncu Senece Creek State Park'ta beklemiş.
Bu dişler, Eduardo Sánchez'in dişçisi tarafından temin edildi. Saç ise Josh'ın kendi saçıydı.
Prodüksiyon ekibi, aktörlerin içinde üç küçük plastik kutu bulunan süt kasalarını bulmaları için GPS cihazları ayarladı. Her plastik kutunun içinde herbir oyuncu için hikayenin nereye gittiğine dair notlar yer alıyordu. Notunu okuyan oyuncu bunu diğer oyunculara göstermiyor ve notlardaki yönlendirmelere uymak koşuluyla doğaçlama yapmaya devam ediyordu.
Williams, Eduardo Sánchez'in annesinin evinin karşısında yaşayan çocukların seslerinin çadırının dışındaki üç seyyar teypte çalındığı anın kendisini oldukça korkuttuğunu söylüyor.
Bu kelime 'taco'ydu.
Yönetmenler, filmin başında yaklaşan gerilimin sinyallerini vermek için radyoda The Animals'ın 'We've Gotta Get Out of This Place' şarkısının çalmasını istemişler; ancak hakları satın almak çok pahalıya mal olacağı için vazgeçmişler.
31 Ekim 1997 akşamı, Heather Donahue ve Michael C. Williams, 8 gündür ilk defa sağlıklı bir yemek yeme fırsatı buldular. Williams, ormandan ayrılıp kostüm giymiş insanları görmenin 'oldukça gerçeküstü' bir deneyim olduğunu dile getirdi.
Filmi Sundance galası için kısaltma işlemi Sánchez ve Myrick'in sekiz ayını aldı. İlk seferde film iki buçuk saate indirildi ve sinemada gösterilen versiyondan kesilen sahneler websitesinde ve Syfy'da yayınlanan sahte belgeselde kullanıldı.
Sánchez, o dönemde kız arkadaşı olmadığı için site üzerinde çalışmaya vakti olduğunu belirtiyor.
Filmin hakları satın alan Artisan şirketi, Donahue, Leonard ve Williams'ı basından özellikle uzak tutup, aktörlerin öldüğünü iddia eden IMDb gibi sitelerdeki yazıları düzeltme girişiminde bulunmamış. Hatta Donahue'nun annesine taziye kartları gönderenler bile olmuş.
Loews Cineplex Entertainment'ın bölge müdürü her gösterimde en az bir kişinin rahatsızlandığını ve parasını geri istediğini söylemiş.
Bir anı kitabı da kaleme alan Heather, şu anda medikal marihuana yetiştiriciliği ile uğraşıyor. Mike ise 'Blair Cadısı'nın vizyona girmesinden sonra 'Late Night With Conan O'Brien'daki mobilya taşıyıcılığı işinden ayrılmış, ancak ailesini geçindirmek için daha sonra işe geri dönmek zorunda kalmış.
Burkittsville'in tahtadan yapılmış 'Hoşgeldiniz' tabelaları çalınınca, Artisan Entertainment kasabaya dört adet metal tabela almak zorunda kaldı; maalesef bunlardan bazıları da ya paslandı ya da çalındı. Filmden etkilenen insanlar, ellerinde kamelarla kasabaya akın ettiler.
2000 yılında gelen devam filmi 'Blair Cadısı 2: Gölgelerin Dili', ilk filmin yönetmenleri Sánchez and Myrick'in pek de müdahalede bulunmadığı bir para kazanma denemesi olarak görülmüştü. Ancak orijinal yönetmenler 1700'lerin sonunda geçecek bir ön film çekmeyi düşündüklerini dile getirdiler.
Türkiye'de yaşayıp korku filminden korkan var mı?Her yanımızı intihar bombacıları,kafa kesen psikopatlar sarmış.onlardan kurtulsan ya bir çukura düşer ölür hiç olmadı evini önünde tecavüze uğrayabilirsin.haber kanallarımız bile son dakika haberi olmadan izlenmiyor.bünye adrenaline bu kadar alışmışken,yemişim blair cadısını.
19 yaşında ben, 21 yaşında abim giitik bu filme. Sinema çıkışı sahilde bişiler içeriz dedik ama kol kola girip eve döndük. ( kimse sahil konusunu açmadı. Ne o ne ben belli etmemeye çalıştık ama, resmen altımıza sıçtık )
Korku filmi dediğin şey "kan ,vahşet , ölüm" demek değildir ki.Hayalgücünü tetikleyip seni geriyorsa.Farklı farklı düşüncelere sürüklüyorsa eğer bu filmin amacına ulaştıgını gösterir.(hayal yoksunu beyinler hariç).Örnek olarak "Halka" Filmi bu konuda aklıma ilk gelen güzel bir filmdir.