Yaklaşın, biraz daha yaklaşın... Karşı yaka uzakta kalmış gibi görünüyor. Yahya Kemal’in şiiriyle çok yakınımıza gelebilir ama... Çünkü ses, bu şiirdeki ses, ortak bir hafızanın sesidir, yıllardan, hatta yüzyıllardan damıtılmış gibidir...
“Git bu mevsimde, gurup vakti Cihangir’den bak
Bir zaman kendini karşındaki rü’yâya bırak!
Başkadır çünkü bu akşam başka akşamlardan.
Güneşin vehmi saraylar yaratır camlardan;
O ilah isteyip eğlence hayalhanesine,
Som ateşten bu saraylarda bütün karşı yaka
Benzer üç bin sene evvelki mutantan şarka
Mest olup içtiği altın şarabın zevkinden”...
Hayal şehir... Siz de hayal edin. O zaman... Ya da Maide suresi. Huzur verir derinden ışıklanırsan. Güneş yeni bir ışık oyunuyla karşımızdadır. Bir gün bitecek ve bir başkası doğacaktır sonra elbet...