Son dönemlerde internette sıkça karşımıza çıkan, Avrupa ülkelerinin İngilizce yeterlilik seviyelerini renklerle gösteren haritalar aslında çok daha derin ve ciddi bir konuyu gündeme getiriyor: Dil politikaları ve eğitimsel gerçekler. Bu haritalar ne kadar eğlenceli görünse de İngilizce eğitimindeki sorunlar ve eğitim politikalarının yetersizlikleri göz ardı edilemez.
Bu tür haritalarda Türkiye’nin diğer Avrupa ülkelerine kıyasla geride gösterilmesi, uzun yıllardır süregelen eğitim politikalarımızın eksikliklerini açıkça ortaya koyuyor. Türkiye’de İngilizce eğitimi, çoğunlukla dil bilgisi odaklı müfredatlara sıkışmış durumda. Konuşma pratiğine yeterince önem verilmemesi, öğretmenlerin mesleki gelişim fırsatlarına erişiminin kısıtlı olması ve dil öğreniminin sınav odaklı ilerlemesi, istenilen başarının sağlanamamasına neden oluyor.
İskandinav mucizesi: İngilizce eğitiminin gücü
Haritada dikkat çeken bir diğer detay ise Batı Avrupa ülkelerinin çoğunun 'Ana Dil' veya 'Çok İyi' seviyede gösterilmesi. Özellikle İskandinav ülkeleri ve Hollanda, dil öğretiminde yenilikçi yöntemler kullanarak öğrencilerine küçük yaşlardan itibaren oyunlarla İngilizceyi günlük hayatın bir parçası haline getiriyor. Bu durum, başarı oranlarının neden bu kadar yüksek olduğunu açıklıyor. Türkiye’de ise ne yazık ki dil öğrenimi hâlâ kitaplarla sınırlı bir süreç olarak görülüyor.
Haritada yer alan diğer ülkeler ise 'Orta' seviyede gösteriliyor. Ancak bu göstergeler de yanıltıcı olabilir. Örneğin, Fransa ve İtalya gibi ülkelerde İngilizce bilgisi büyük şehirlerde yoğunlaşırken kırsal bölgelerde çok daha düşük seviyede olabilir. Bu da haritanın genel bir bakış sunduğunu ve ülkelerin iç dinamiklerini tam anlamıyla yansıtamadığını gösteriyor.
Tüm ülkeyi tek renkle anlatmak mümkün mü?
Bu tür haritaların eleştirilecek bir diğer noktası, ülkelerin bireysel yeteneklerini genelleştirmesi. Milyonlarca insanın yaşadığı bir ülkede herkesin İngilizce bilgisi aynı seviyede olamaz. Türkiye'de büyük şehirlerdeki okullarda eğitim gören öğrencilerle kırsaldaki öğrenciler arasında ciddi farklar var. Ancak haritada tek bir renk ile tüm ülke aynı seviyede gösteriliyor.
Eğlenceli görselin arkasındaki gerçekler!
Sonuç olarak, bu haritalar İngilizce yeterlilik seviyeleri konusunda oldukça yüzeysel bir genelleme sunuyor. Görselin eğlenceli olması, Türkiye gibi ülkelerdeki dil eğitimi sorunlarını perdeleyemez. Dil öğrenimi, sadece eleştirilmesi gereken bir konu değil, aynı zamanda somut adımlar atılması gereken bir alan. Dil öğrenimi, bir kültürel zenginlik ve eğitim politikası meselesidir. Ancak bu harita, bu derinliği yansıtmakta yetersiz kalıyor.
Biz hâlâ bu görselin eğlenceli tarafına mı bakalım peki?
Bu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar tamamıyla yazarlarının özgün düşünceleridir ve Onedio'nun editöryal politikasını yansıtmayabilir. ©Onedio