Türkiye Gerçeğini Tokat Gibi Yüzümüze Çarpan Paylaşım ve Gençlerin Buram Buram Çaresizlik Kokan Yanıtları

Gençlerin hali duman... ben kendimi bildim bileli çalışıyorum.. üniyi 5 yılda bitirdim.. 4.5 yılı çalışmayla geçti.. üni mi okudum çalışmaya mı gittim bilmiyorum... kahvede garsonluk, mermer fabrikasında 3 ay gece vardiyası (ağır sanayi).. pancar tarlasında 1 hafta.. dügünlerde garsonluk.. kurban bayramında kasapta 11 saat ayakta 5 gün çalıştım... sonuç yırtına yırtına mali müşavirliği kazandım belge 2 yıldır oda da beni bekliyor 7bin tl verirsem alacağım.. ama bana bir katkısı yok.. özel bir firmada 5.000 net maaşa talim çalışıyorum.. ev araba hayal

Ne diyebiliriz ki çözümümüz yok hepimiz aynıyız. Birkaç ay sonra 25 yaşına gireceğim; işim yok, gücüm yok, umudum kalmadı aile evinde bir yüküm. Yıllarca verdiğim emekten elime geçen birkaç kağıt parçası, 35 bin tl kyk borcu ve boğazımda ki düğüm...

Eşimle 1 buçuk yıldır evliyiz. Ben toplasan 1 buçuk seneye yakın çalıştım. Eşim bir market işi buldu. Bir ayı dolmadan çıkarıldı. Sebebi zincir market küçülmeye gitti. Neyse pandemiden dolayı çıkarıldım tekstil aradım. 2 yerde çalıştım. Şimdi işsiziz. Eşim muhasebe, bilgisayar okudu. Ona rağmen deneyim yok diye almadılar. Şuan açıktan bitirmeye çalışıyor muhasebeyi. Bir de güvenlik kursuna gitti. Sınavını bekliyoruz. Moraller çökük. Ailemize açıklamaya çalışıyoruz durumu yok onlar da aynı baskı. Geçen eşimle tekstile gittik görüşmeye. Gündüz olumlu giden görüşme akşam telefonla gelmeyin diyerek bitti. Artık insanlarla dalga geçtiklerini düşünüyorum. Tükeniyorsun, çaresiz hissediyorsun her gün. Bir de ilanlara göz atıyorum. Daha yazmasını bilmeyenler, işin detaylarını yazmaya üşenenler ilan açıp eleman almak istiyor. Bu kadar.