Çoğumuz Kore Savaşı hakkında yeterli bilgiye sahip değiliz. Oysa bir dönem binlerce askerimiz bir ülkeyi korumak için dünyanın öbür ucuna gitmişlerdi ve yüzlercesi şehit olmuştu. Geride ise göz yaşartan anılarını bırakmışlardı.
Bizzat dedemden dinlediklerime göre, gemiyle yapılan yolculuk bir ay sürmüş. Çok sayıda asker hastalığa yakalanmış. Bazı askerler ise uzun yolculuk psikolojisinin de etkisiyle kendilerini denize atmışlar. Savaşta yaşananlar ise gazilerden bizzat dinlenilmeli.
Burada ise Türk askerinin savaşta Kore halkı için yaptığı fedakarlıklardan bahsetmek istiyorum.
bi RTE ziyaretine bakar dostluğun bitmesi
Şu çılgın Türkler ! Ne garip bir milletiz yahu, her şeyi en uçlarda yaşıyoruz. İnsanlıkta da dibine kadar, vicdansızlıkta da dibine kadar
Bir Kore Gazisinin torunu olarak gözlerimi bir kez daha doldurdunuz. Yıllar önce üniversitede bir sempozyumda yabancı konuklarla ilgilenme görevi verilmişti. İçlerinde Güney Koreli Profesör olan Yuan isimli bir hoca da vardı. Tanışma sırasında dedemin orada gazi olduğunu söyleyince onlarca akademisyeni bırakıp yanıma gelip önümde üç defa eğildi ve sizlere minnettarız onları unutmadık beni ona götürün ellerini öpmek istiyorum" demişti. Dedem başka bir şehirde yaşadığı için gidememiştik. Tüm sempozyum boyunca yanımdan hiç ayrılmadı sürekli bizlere teşekkürlerini ve minnettarlığı söyledi. Onun bu davranışı beni hâlâ duygulandırır. Arada sırada bana e posta atıp dedeme selam gönderiyor ve Kore'ye davet ediyordu. Bizim hocalar olsa suratımıza bile bakmazlar. Adamlar minnet dolu