Güler misin, ağlar mısın dedirten olayların yaşandığı bir hikaye. Haberlere konu olunca film yapımcılarının dikkatini çekiyor ve Yangın Var adlı filme uyarlanıyor.
Güler misin, ağlar mısın dedirten olayların yaşandığı bir hikaye. Haberlere konu olunca film yapımcılarının dikkatini çekiyor ve Yangın Var adlı filme uyarlanıyor.
İtfaiye aracını beldeye getirmesi söylenen Koşman, aracı çevre ilçelerden getireceğini düşünüyordur. En fazla Rize falandır der ancak getireceği yeri öğrendiğinde şaşırır: Git-gel 1200 km yapılacak kadar uzaklıktaki Diyarbakır
İtfaiye aracının çok uzaklardan, Diyarbakır'dan istenme nedeniyse Çayırbağı beldesinin başkanının zamanında o yörede vekil öğretmenlik yapmasıyla bir ilgisi vardır.
Diyarbakır belediye başkanı da Trabzon'dan gelen bu isteği geri çevirmez ve kendi belediyesine ait itfaiye aracını Çayırbağı beldesine hibe eder. Üstelik belediye meclisinde buna karşı çıkanlar olmasına rağmen.
'Yahu nolcak uşağım, bize her yer Trabzon' cümlesi ikna edilmesi için yeterli olmuştur.
İtfaiye aracını alacağı yere gitmek için bindiği dolmuşta nereli olduğu sorulunca Trabzonlu olduğunu, itfaiye aracı almaya geldiğini söyler. Kimse inanmaz buna, 'T.C. vermiyor mu size' derler. 'T.C. ne ya' diyen Koşman, 'Dövlet' yanıtını alır.
Koşman, eninde sonunda aracı alacağı yere varır ve belediye başkanıyla bu konuyu konuşurlar. Sohbeti uzatmayıp aracı alarak bir an önce gitmek isteyen Koşman'a bir engel çıkar. Evrak işleri uzadığı için bir süre beklemek zorunda kalacaktır.
Sebebi ise Asya'nın belediyede görevli olduğundan Trabzon'a kadar gidip bu işlem için evrakları imzalayacak olmasıdır. Hem orada oturan kardeşine de uğramak istiyordur.
Yolculuğun başlarında hassas olabilecekleri konulara değinirler. İkisinin de kötü niyetleri olmasa da yanlışlıkla birbirlerinin alınmasına sebep olurlar.
PKK'nın yaktığı köyler düşündürür Asya'yı... Koşman'ın da söyleyemediği şeyler olduğu yüzünden okunabiliyordur...
Sonra bir kaset takar Koşman ve 'Sesine kurban olayım be!' der. Ahmet Kaya parçası çalıyordur, ikisinin de ortak noktasıdır bu, aralarındaki buz biraz olsun erir.
Yol boyunca epey macerayla karşılaşırlar. Mağaraya giderler, yoldaki çocukları araca alıp gidecekleri yere götürürler, yangın söndürürler, tepelere tırmanırlar, terörist sanılırlar ve dahası... Belediyesinin çok uzağında bir itfaiye aracından şüphe edildiği için askerler onları çevirir. Üstelik bir ihbar da gelmiştir. Uğraşmaları gerekir ve ardından zor da olsa kendilerini aklarlar.
Gördüğü birkaç farklı gelenek Asya'yı neredeyse endişelendirir. Koşman, annesiyle Gürcüce konuşmaya başlayınca Asya kendini anlamadığı bir dilin yanında bulur. Yani Koşman'ın Diyarbakır'a indiğinde yaşadığını o da tecrübe eder.
Anne ise Asya'yı gelini sanmıştır. Hatta itfaiye aracını kızın ailesinin çeyiz olarak hediye ettiğini düşünür. 😊
Koşman, nasıl Diyarbakır'da düğüne katıldıysa bu kez de Asya bir kına gecesinde buluverir kendini. Kadınlar Gürcüce türküler söylerken Asya anlamadığı bir dil olmasına rağmen hüzünlenir.
Koşman'a Şehit Şenol Sümbül üst geçidinin nerede olduğunu sorar. Koşman ağlamaya başlar. Asya durumu anlar ve sorar: 'Senin abine ne olmuştu Koşman?'
Koşman zor da olsa cevap verir: 'Sizin oralarda şehit olmuştu.'
Şenol Sümbül, Koşman'ın abisidir.
Asya da ağlar...
Bu esnada Koşman, itfaiye aracını park eder ve cuma namazına gideceğini söyler. Diğerleri de çarşıya uğrayacaklardır.
Belediye başkanları bir araya gelip şu sözleriyle noktayı koyarlar:
Çayırbağı Başkanı: 'Ben Mardin'de bir yıl vekil öğretmenlik yaptım. Öğrettiğim kadar da öğrendim. Oranın insanı darda kalanın yanındadır. Öğrendim ki oradaki kardeşlerim Mevlana'nın deyişiyle cömertlikte ve yardımda akan su gibidir.'
Diyarbakır Başkanı: 'Karadeniz insanının heybetini, Karadeniz insanının coşkusunu bilirim. Bizim oraların insanına benzerler; biraz yağmurdur, birazı güneş, birazı dağdır, birazı deniz, birazı isyandır, birazı hüzündür. Yani önce insandır, hepimiz insanız, hepimiz kardeşiz. Bizim kardeşliğimiz akan su gibidir. Akan su kir tutmaz.'
Koşman ve Asya ellerindeki Selvi Boylum Al Yazmalım fotoğrafı hakkında konuşurlar.
Koşman: Sen sever misin bu filmi?
Asya: Çok.
Koşman: 'Orda da Asya var.'
Asya: 'Babam ondan koymuş ismimi.'Ve el ele tutuşurlar...
Asya ile Koşman bu olayın ardından evlenseler de çevrelerinin baskılarından dolayı ne yazık ki ayrılmışlar. 4 kardeşi dağa çıkan Asya ile Çukurca'da kardeşi şehit edilen Koşman'ın hikayesi eminim bizlere çok şey öğretecektir.