Sadece filmlerde değil gerçek hayatta da varmış böyle aşklar demek ki, hüngür hüngür ağlıyorum...'O yaz babamın çalıştığı gemi Trieste limanına demirlemiş ve aynı günlerde annem de hafta sonu gezisi için oradaymış...''Çok geçmeden ayrılık vakti gelmiş. Babam annemin ev adresini alarak vedalaşmış. Annem Rijeka’ya, babam da gemisine geri dönmüş.''Babam oraya yaklaşırken annemin yanına inip ben gelene kadar sakın sesini çıkarma, iyi saklan deyip tekrar yukarı çıkmış. Duyguları heyecan, korku ve mutluluk arasında mekik dokuyormuş. Gemi durduğunda bir anda o bölgenin elektriği kesilmiş ve gemiyi üstünkörü arayabilmişler.''Babam denizciliği bırakınca, birkaç yıl İstanbul’da, birkaç yıl Bursa’da yaşamışlar.'
hem hayran kaldım hem hüzünlendim hem de kendime acıdım :(
Maalesef eski aşklar, eski bağlılıklar, vefalar günümüzde yok artık...
zaman o zaman olmasa da belki bizde görürüz böyle bir aşk.. umut fakirin ekmeği işte