Tuğçe Kazaz'ın Kenan Doğulu Aşkından Sonra Geçirdiği Değişimin Akıllara Durgunluk Veren Anatomisi

Sinirlendiriyor ve hiçbir etik değere uymayan çıkışlar yapıyor olabilir ancak gözünle görmeden birine metres iftirası atmak da etik değil. Evet, birlikte olduğu kişilere göre inancını veya durduğu yeri şekillendiriyor olabilir ancak yetiştirilme döneminde bir yerde kopukluk olan insan, vücudunun ortalarından bir dilim kesilmiş yılan gibidir. Orayı tamamlayamadan bir bütün ve birey olamaz. Tuğçe de o parçasını noodle'la tamir ediyor gibi deniyor bir şeyler. Herkese örnek olması gereken bir durumu var çünkü kızlarımızı eksik bıraktığımız yerleri özel hayatlarındaki ilişkileri ile tamamlamak isterler. Hiçbir ilişkisinde başarılı olamamasının nedeni de bu; insanları o parçasına sığdırmaya çalışıyor ve bu da itici oluyor. Boşluk çok büyük, o yüzden şimdi de içine toplumu sığdırmaya çalışıyor. Onun bu hali çocuksu bir yardım çığlığı hepsi bu.

Hatta şunu söyleyeyim; 12 yaşları gibi özellikle kızlar anne veya babalarını kızdıracak bir şeyler söylerler. Bilerek tahrik ederler ve alacakları tepkiyi merak ederler. Sonra bunu hayata atıldıklarında kullanacaklardır, otomatik gelişen bir sınama durumudur bu. Aniden 'Ben büyüyünce şarkıcı olcam, içki içicem, dövme yaptırıcam' falan derler. Tuğçe de bunu yapıyor, onu seçiyor bunu seçiyor bundan vazgeçiyor çünkü toplumun tepkisini almayı bekliyor. Farkındaysanız mutlaka araya birilerini çok kızdıracak bir cümle sıkıştırır. Yani içindeki ergen hala nereye kadar gidebileceğinin sınırlarını deniyor çünkü o dönemde bir çatışma olmuş ve atlatamamış. Çatışma derken çok vahim bir konu da olabilir, çünkü hep topluma öfkeli, yani o bunları yaşarken toplum sessiz kalmış. Şimdi de ödeme sırası toplumda; hem de duygularla, çünkü o duygularıyla ödemiş zamanında. Olay bu. Cumhuriyet bu yüzden var zaten, herkes er yada geç dönüşümünü rahatça geçirsin diye.