Herkesin bir hikayesi var, hepsi birbirinden farklı. Özellikle trans bireylerin yaşadıkları bizim bildiğimiz hayatlardan çok daha zor, çok daha farklı. Yeni başladığımız bu röportaj serisinde ilk konuğumuz 23 yaşındaki Deniz oldu. Deniz'e çoğu insanın merak ettiği şeyleri sorduk, o da bize büyük bir samimiyetle cevap verdi.
Benim adım Deniz Şahin, 23 yaşındayım. Ankara’ya taşınalı 5 ay oldu. Daha önce İzmir’de yaşıyordum. İzmir’de benim için travmatik olan şeyler yaşadım. Şimdi Ankara’dayım.
Şu an okuyor musun?
Şu an okumuyorum ama okumayı düşünüyorum. Önümüzdeki sene sınava tekrar girmeyi düşünüyorum. 2017’de 9 Eylül Üniversitesi’nde Büro Yönetimi ve Yönetici Asistanlığı bölümüne girdim. Daha sonra yeniden sınava girip istediğim bölümü kazandım fakat ailevi nedenlerden dolayı beni gönderemediler. Sonraki sene yine sınava girip kazandım, bu sefer de ben kimlik olarak okula gitmeye hazır değildim. Daha sonra da seks işçiliği yapmaya başladım. Para kazanmaya başlayınca da okumadım.
Hem travmatik olaylar hem de kafama esti geldim açıkçası. Burada yaşayan bir arkadaşım çağırdı. Ev arkadaşımız gidiyor, istersen gel dedi. Ben de “okey 1 hafta tatile geleyim, sonra karar veririm” dedim ve kaldım.
Burda ailenle birlikte misin?
Ailem İzmir’de, ailemle hala iletişimdeyim. Gayet sağlıklı bir iletişimimiz var şu an. Geçmişte tabii bazı sıkıntılı olaylar yaşandı ama aştık onları. Şu an her gün olmasa da 2-3 günde bir arayıp halimi hatırımı sorarlar, ben de onları ararım.
Tek çocuk musun?
Bir tane ablam var
2016-2017 gibi ben sahne sanatına merak saldım. Makyaj, kostüm, drag queenlik yapmaya başladım. 18 yaşındaydım o zaman. Zaten yeni üniversiteye girmiştim, yeni insanlar, yeni çevre vs. Sahne yapmaya başladığımda o feminenlik, insanların o ilgisi felaket hoşuma gitti. Zaten her zaman çok feminen bir insandım.
Ailem her şeyin farkındaydı ama kendilerini kandırıyorlardı, kabul etmek istemediler. Bir yerde, bir noktada “düzelirim” gibi düşünüyorlardı. Öyle olmadı… Böyle kendilerini kandırmaya devam ettikçe ben daha da azıttım. İstanbul’a gidiyordum sahneye, Ankara’ya geliyordum, İzmir’de sürekli sahne alıyordum. Bir süre sonra sahneden çok fazla para kazanmaya başladım. Benim ilk okul arkadaşım, çocukluk arkadaşım da benimle aynı deneyimi paylaşıyordu. Aslında bu noktada ben biraz şanslıyım çünkü çocukluğumdan beri yakın olan arkadaşlarımla birbirimize sürekli destek çıktık. Seçilmiş ailem oldular o yüzden biyolojik aileme o kadar fazla ihtiyaç duymadım, biyolojik ailemden çok uzaklaştım. Ve 2020 yılında kendi dönüşümüme girdim.
Karşıma alıp hiç konuşmadım. Ablam ve annem sosyal medyadan gördüler ilk. Yakalandım. Annem ağladı, ablam ilk başlarda çok ters tepkiler veriyordu. Gerçekten dehşet ters tepkiler veriyordu. Sonra benim arkadaşlarım sayesinde, kendi kendine alıştı bazı şeylere.
Hormonun getirdiği kafa, ailemden uzaklaşma, arkadaşlarımın yanında yaşamam etkili oldu. Bir süre gerçekten aç kaldım. Çok uzun süre, aylarca arkadaşlarımın yanında yaşadım ve kendimi sığıntı gibi hissetmeye başlamıştım. Arkadaşlarım çalışıyorlardı. Ben de 2021’de ilk defa otobana çıktım İzmir’de.
Çok riskli değil mi bu?
Açtım ve karnımı doyurmam gerekiyordu bir noktada. Baya açtım. İnsanlardan artık bir şey istemeye yüzüm kalmamıştı. Hastanelerin acil bölümünde uyudum birkaç gün. 3-4 gün sokakta yaşadım. Çok dışlanmış ve yalnız hissediyordum. Açlıktan ölmemek için yaptım.
Ne kadar zaman yaptın?
1 seneden fazla yaptım.
Ben seks işçiliği yaparken Pınarbaşı’nda en büyük travmalarımı yaşadım. Kış ayında, o soğukta caddede dururken, ki ben orada karnımı doyurmaya ve kiramı ödemeye çalışıyordum, insanlar üzerime arabayla geçerken soğuk su atıyorlardı. Kafama bira şişesi fırlatıyorlardı. Müşteri diye gelenler tarafından param çalınıyordu, darp ediliyordum. Bu tarz şeyler çok yaşadım. Genelde seks işçiliği yaparken başıma geldi. Onun dışında bazen mekanlara girerken alınmıyorum ben ve arkadaşlarım. Bunlar genelde…
Hayır. İş arkadaşlarım, buranın müşteri kitlesi her şey çok iyi, herkesle çok iyi anlaşıyorum. Güvenli alan oldu burası benim için. Ev ve işim şu an için güvenli alan diyebileceğim iki yer.
Artmadı. Z kuşağı baktığımızda sokakta bile androjen tipli insanlar. Bunu sadece özgürce yaşıyorlar. Arttığını düşünmüyorum, sadece dışarı vuruyorlar.
Özentiyle trans olunur mu? Birini beğendin ve ben de öyle olcam dedin, bu olunabilir bir şey mi?
Olunur ama olunmaz. Disfori dediğimiz şey var ama tabii her trans disforli yaşamak zorunda değil. Fakat sadece para için trans olduğunu beyan eden insanlar var. Ben de para için yapsaydım seks işlçilğine devam ederdim.
Bana göre değil ya. O kafa, sana birinin o şekilde davranması, can güvenliğinin olmaması… Baya kelleni koltuğunun altına alıp dışarı öyle çıkıyorsun. Giyinişinin özenli, bakımlı olması gerekiyor. Sokakta güvende değilsin. Gittiğin otel, gittiğin ev, müşterin ya da neresi varsa… Benim 3 hafta önce İzmir’deki arkadaşım öldürüldü. 3-4 senelik tanıdığı, düzenli müşterisi tarafından öldürüldü hem de. Vücudunun her yerini kesmiş, boğazını kesmiş, çantasını ve telefonunu alıp kaçmış. Bunlardan korkuyorum, anksiyete bozukluğum arttı. Psikiyatrik tedavi almaya başladım. Ayrıca seks işçiliği yaparken uyuşturucu kullanmak zorunda kaldım çünkü insanlarla olan iletişimimi ve yaşadığım fiziksel acıyı unutturuyordu. Şu an bağımlılık tedavisi görüyorum ve artık kullanmıyorum.
Evet öyle bir planım var. Önce kendimi rahat bir konuma getirip daha sonra kimlik almak istiyorum. Zaten bu işe de açıkçası ameliyat olmak için girdim. 6 ay kadar sigortalı görünürsem banka kredi vereceğini söyledi.
Ne kadar bu operasyonların maliyeti toplam?
100 bin ve 500 bin TL arasında değişiyor.
Neye göre değişiyor bu para?
Ameliyatın yapılış şekli ve yöntemine göre çünkü çok farklı yöntemler var. Realistik dediğimiz vajinalar pahalı mesela.
Çok acı verici bir süreç bir yandan, bunu göze alıyor musun?
Tabii ki alıyorum. Kendim gibi hissetmek istiyorum. Aynaya baktığımda disfori atakları yaşarken asit tribi yaşıyorum. Kendime zarar verme isteğim artıyor.
Daha önce denedim ben de YouTube, TikTok vs. Hala TikTok çekiyorum ama onları farklı bir amaç için yapıyorum. Şu an online olarak bir cinsel içerikli sitede devam ediyorum çünkü hormonlar çok pahalı. Her ne kadar doktor sürecinde vs olsam bile reçeteyle hormonlarımı alamıyorum. İki ayda bir yaklaşık 2000 TL’den fazla hormon almam gerekiyor.
O mecrada var mı sana çok gelen?
Hayır çok fazla yok, çok da promote etmemeye çalışıyorum çünkü gelecekte başıma iş olabilir. Sadece ek gelir olsun diye yapıyorum.
Bir partnerim var ve tek eşliyim ben. 4 aydır beraberiz.
Sana destek oluyor mu bu süreçte?
Kesinlikle çok destekleyici bir insan, onu çok seviyorum. 4 ayda o kadar fazla şey yaşadık ki beraber, her konuda bana destek oluyor. Onu gerçekten çok seviyorum.
Şu noktada ülkenin durumu, seçimler vs gelecek çok göremiyorum kendimde. Ankara’ya taşındım taşınalı çok anlık yaşamaya başladım. O gün hayatta kalayım, karnım doysun yeter kafasındayım şu noktada. Gelecekte bir üniversiteye girdikten sonra Erasmus olsun ya da başka programlar olsun, insan haklarının ve trans haklarının daha iyi olduğu bir ülkeye gitmek istiyorum. Tek gelecek planım bu, başka bir planım yok.
Nesi zormuş lan bizim yaşadıklarımızdan !! Bunu bi meslek haline getirdiler sapkınlığın son soktasındalar ne zorluk yaşadılar hayatlarında bunlar !! Ev mi baktılar gecesi gündüzü belli olmayan işlerdemi çalıştılar ??? bir kuru ekmekle haftalarca açmı yattılar ?? telefon elde tiktoktan dilenerek sapkın erkeklerle ilişki yaşayarak kaş göz burun ameliyatları olarak yaşıyorlar bana zorluktan bahsetmeyin !!! Onedio sende böyle salak saçma şeyleri paylaşma
İki travesti seks işçisi bir caddede karşılaşıyorlar. Biri caddenin diğer tarafındakine bağırarak, kız Oyaa ne haber? işler nasıl bebeğim? diye soruyor.. Oyanın cevabı ise işler çok yoğun tatlım OSURMAYA vakit yok diye sesleniyor. 😀
bunlar nasıl yorumlar siz ne utanmaz insanlarsınız? hiç mi ayıp diye bir şey duymadınız hayatınızda? terbiyesiz hadsizler