Ulaştırma sanayiinin ürünü TİRYAKİ YOLCUDUR
Tiryaki yolcu onu her gün ortalama 20 mil katetmek zorunda bırakan
arabalara
trenlere
metrolara
ve asansörlere başvurmasından kaynaklanan çileden çıkarıcı zaman kıtlığının bilincindedir.
Ayakları yerden kesilmiştir onun
İster metroda
İster jet uçağında gitsin
kendisini başkalarından daha zavallı ve daha yavaş hisseder.
Trafiğin sinir bozuculuğundan kurtulan ayrıcalıklı azınlığın sahip olduğu kestirme yollara içerler.
İşe gidip gelirken bindiği trenin tarifesinden karnına kramplar girerse bir araba düşler.
Trafiğin yoğun olduğu saatlerde yorulursa, hızla araba kullanan kapitalisti kıskanır.
Tiryaki yolcu artan eşitsizliğin, zaman azlığının ve kişisel güçsüzlüğün yanıltıcı gailesine tutulmuştur.
ama bu çıkmazdan kurtulmak için aynı şeyden, yani ulaşımla daha fazla trafik istemekten başka yol göremez.
Araçların, yolların ve tarifelerin tasarımında teknik değişiklikler bekler
ya da kamu otoritesinin kontrolünde hızlı toplu taşımacılığı gerçekleştirecek bir devrimi ümit eder.
Tiryaki yolcu aşırı bir şekilde ulaşıma dayalı trafik budalalığını kavrayamaz.
Kendisini yolcu rolü dışında algılama gücünü kaybetmiştir.
Yolcu, hızla içinden geçtiği ama dokunamadığı manzarayı memleketi olarak görmüştür.
O, yabancı olanla kendi başına karşılaşamaz artık.
Bir başına kalmış ve hareketsiz hisseder kendini...
''Ulaşım, insanoğlunu yeni bir kimsesiz çocuk haline getirdi: Her gün gitmesi gereken, fakat kendi gücüyle ulaşamadığı bir yerden sürekli yoksun bulunan bir varlık.''
ıvan illich/enerji ve eşitlik
Bunu bizde yapsalar; girişine yazarlar : Oturan 24, Ayakta 1176, Toplam 1200
kaç senelik haber bu :/ sen yeni mi görüyosun onediocumcangülüm.
Ulaştırma sanayiinin ürünü TİRYAKİ YOLCUDUR Tiryaki yolcu onu her gün ortalama 20 mil katetmek zorunda bırakan arabalara trenlere metrolara ve asansörlere başvurmasından kaynaklanan çileden çıkarıcı zaman kıtlığının bilincindedir. Ayakları yerden kesilmiştir onun İster metroda İster jet uçağında gitsin kendisini başkalarından daha zavallı ve daha yavaş hisseder. Trafiğin sinir bozuculuğundan kurtulan ayrıcalıklı azınlığın sahip olduğu kestirme yollara içerler. İşe gidip gelirken bindiği trenin tarifesinden karnına kramplar girerse bir araba düşler. Trafiğin yoğun olduğu saatlerde yorulursa, hızla araba kullanan kapitalisti kıskanır. Tiryaki yolcu artan eşitsizliğin, zaman azlığının ve kişisel güçsüzlüğün yanıltıcı gailesine tutulmuştur. ama bu çıkmazdan kurtulmak için aynı şeyden, yani ulaşımla daha fazla trafik istemekten başka yol göremez.