Antik Mısır'ın en büyüleyici miraslarından mumyalar, tarih boyunca birçok alanda insanlara ilham kaynağı oldu. Ancak bazı insanlar tarafından mumyalar, gereken saygıyı ve korumayı göremedi. Mumyalar, birçok insan tarafından eczane, tarım, sanat ve diğer birçok çeşitli alanlarda kullanıldı. Detaylar için buyurun içeriğimize...👇
Tuhaf görünse de, Avrupa'daki insanlar sağlıklarını korumak için sık sık bir tür yamyamlık uyguluyorlardı. Tarihçi Richard Sugg'a göre,
'18. yüzyılın sonlarına kadar birçok doktora göre insan vücudu hastalıkları tedavi eden bir ilaç kaynağıydı.'
En popüler tedaviler, bazen insan kafataslarında bulunan çeşitli yosunların yanı sıra et, kemik veya kan içeriyordu. Mumya olarak satılan insan parçaları bazı hastalıkların tedavisi için toz haline getirilip içeceklere karıştırılıyordu. Bu uygulama o kadar büyük bir iş haline geldi ki, günümüzün sahte ilaç ticareti gibi, sadece talebi karşılamak için idam edilmiş suçlulardan, kölelerden, dilencilerden ve develerden yapılan sahte mumyaların ticareti yapıldı.
Bazı kaynaklara göre, İngiltere'de partilerde veya gösterilerde mumya açma geleneği 1820'lerde, Antik Mısır'a hayranlık duyan üst sınıf çevrelerde Giovanni Belzoni adlı bir sirk sanatçısı olan eski eser satıcısı sayesinde başladı.
1821'de Londra'da Mısır antikalarından oluşan bir serginin parçası olarak halka açık bir mumya açtı. Etkinlik muazzam bir başarı sağladı; yalnızca açılış gününde iki binden fazla kişi katıldı.
16. yüzyıldan itibaren 'mumya rengi' adı verilen ve öğütülmüş mumyalardan yapılan bir pigment, Avrupalı sanatçılar için popüler bir seçimdi. Bu kahverengi ton, Delacroix ve Sir William Beechey gibi ressamların favori rengiydi. Akademisyen Philip McCouat'a göre, 1712'de Paris'te 'A La Momie' adlı bir sanatçı malzemeleri dükkanı açıldı, boya ve cilaların yanı sıra toz mumya ve tütsü satıldı. Sanatçı Edward Burne-Jones, bu boyaların mumya tozu içerdiğini öğrendiğinde, arka bahçesinde bir tüp boya için küçük bir cenaze töreni düzenledi.
Mumyalar iş yerlerinde de sergileniyordu. Şikago'daki bir şekerci dükkânının, 1886'da “Firavun'un Musa'yı keşfeden kızı” olduğu söylenen bir mumyayı göstererek müşterilerin ilgisini çektiği bazı kaynaklarda belirtildi.
Ancak, kaynaklar belirsizdir ve tarihçiler mumya ambalajlarına basıldığını iddia eden gazeteler ve el ilanları keşfetmiş olsalar da, bu iddia henüz ispatlanmamıştır.
Mumyalar, edebiyatta ve korku filmlerinde bilinen bir sembolüdür, ancak tiyatro ve sinema da bir dekor aracı olarak kullanıldı.Sinemada bu kadar iyi olmalarını sağlayan aynı egzotizm ve korku duygusu, onları sahne dekoru olarak da etkili kıldı. Kullanılan mumyaların gerçek olup olmadıkları bile önemli değildi.
Hayvanlar, antik Mısır'da tanrılara ve tanrıçalara adak sağlamak için milyonlarca kişi tarafından mumyalandı. Kedi mumyaları özellikle çok popülerdi, aslında o kadar çoktu ki, 19. yüzyılın sonlarında İngiliz şirketleri onları Mısır'dan tarımsal amaçlarla satın aldı. Bazı kayıtlara göre, tek bir şirket 19 ton ağırlığında yaklaşık 180.000 kedi mumyası satın aldı, gübre haline getirildi ve İngiltere tarlalarına yayıldı.
2007'de adli bilim adamı Philippe Charlier tarafından yapılan testler ,Paris'teki bir eczanenin tavan arasında 'Joan of Arc'ın kalıntıları' yazılı kavanozun içindeki maddenin Joan'dan binlerce yıl öncesine ait olduğunu ortaya çıkardı. Aslında, kavanozun içindeki eski Mısır mumyalarından bir insan kaburgası ve bir kedi uyluk kemiğiydi.
Çok iyi şartlar altında korunmuş Padihershef adlı mumya, 1823'te Boston şehrinden bir hediye olarak Massachusetts'e getirildi. Mumya ilk olarak 19. yüzyılın başlarında Hollandalı bir tüccar tarafından şehre verilmişti ve şehir, para toplamasına yardımcı olması için o zamanlar yeni gelişen Massachusetts Hastanesi'ne verildi.
Başlarına bunların geleceğini bilselerdi mumyalanmak isterler miydi acaba ? Mumya duyarı!!!!