Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Lokman Hekim Tıp Tarihi ve Folklorik Tıp Dergisi'nde 2103 yılında yayınlanan bir makalede şu ifadeler kullanılmış:
'Ampirik halk tıbbı uygulamaları bağlamında büyük kısmı bitkisel kökenli ev ilaçlarının kullanımı ağırlıkta olmakla birlikte el ve alet kullanımına dayalı kimi uygulamalar da bulunmaktadır. Bu tür uygulamalar çerçevesinde Adana’da tespit etmiş olduğumuz ilginç bir örnek, üzerinde uygulama yapılan kişinin burun deliğine tatbik edilen bir saz kamış parçasının diğer ucunu uygulayıcının ağzına alıp emmesi ve yabancı cisim ya da koyulaşmış salgı olması muhtemel materyali dışarı almasıdır. Kadın uygulayıcılar tarafından gerçekleştirilen, mistik açılımı olmayan; dua ya da başka bir ritüelle desteklenmeyen bu işlem bağlamında kendine özgü sınırlı bir terminoloji oluşmuş bulunmaktadır. İşlemin kendisi “çekme” olarak adlandırılmakta, çıkartılan materyale “dene (tane)” ve uygulayıcıya “deneci” denilmektedir. Çekilen denelerin “geniz”e kaçıp orada birikmiş gıda parçaları olduğu kabul edilmektedir. Bildirimizde denecilik ve genizden dene çekme uygulaması tanıtılıp bir yandan tıp tarihi çerçevesinde diğer yandan çağdaş tıpta nazal aspirasyon uygulamaları ile karşılaştırmalı olarak değerlendirilecektir'
Kaynak: Melike Öztürk , Gülay Halidi Öztürk , Rana Can , Selim Kadıoğlu
Road to Hindistan.
Yıllardır yaşadığım ve doktor doktor gezdiğim hatta ameliyatını olduğum hastalık. Çözümünü yıllar önce acı kavunla (tabi ki suyla inceltilerek ve taneleri çıkartılarak) bulmuştum. Tekrarlayan, baş göz demeden sancılatan bir hastalık ama asla böyle temizlenecek birşey değil teyze keklemiş bumları.
Artık teyzenin ağzındaki bakteriler de çocuğun sinüslerine yerleşti geçmiş olsun