Terapi oldukça tuzlu olabiliyor... Herkes terapiye gidemeyince, biz de terapide duydukları ve kendilerine çok yardımcı olan şeyleri paylaşan o kişileri derledik! Buyurun 👇
Terapi oldukça tuzlu olabiliyor... Herkes terapiye gidemeyince, biz de terapide duydukları ve kendilerine çok yardımcı olan şeyleri paylaşan o kişileri derledik! Buyurun 👇
Hislerim gerçeklerin birer yansıması değil. Hislerim gelip geçici. Bu benim için çarpıcıydı.
Bir keresinde boşanmamın ardından eski kocamın mutlu olmaması gerektiğini hissettiğimi söylemiştim. Terapistim ise mutlu olması gerektiğini çünkü bu sayede çocuklarımıza daha iyi bir baba olabileceğini söylemişti.
Bu noktada artık başıma gelen şeyleri aşmış olmam gerektiğini hissettiğimi söyledim. O ise 'Bence harika ilerliyorsun. Onca şeyden sonra hala vazgeçmedin ve savaşmaya devam ediyorsun' demişti. O an tam olarak bunu duymam gerekmişti.
Daha sonra fark ettim ki, biliyorum ve bildiklerimi kendime saklıyorum. Şimdi ilişkilerimde daha iyi iletişim kuruyorum.
O da 'Bu senin kararın değil' demişti.
Bir tanesi seni ısırdığında, diğerleri de kokunu alabilir.
Tanıdıklarım ve akrabalarım ise benim normal olduğumu, herkesin öyle hissettiğini ve bir şekilde yoluna girer, düzelir diyordu. Ancak terapistim bu durumun normal olmadığını söyledi. O zaman rahatladım. Normalimin bu olmadığına mutlu olmuştum.
O da bana 'Mutlu olmak için sebebe mi ihtiyacın var?' dedi. Neden bilmiyorum ama bunu deyince fark ettim ki sadece mutlu olmak da mümkün.
Bunları duyduğum an hayatımın değiştiğini hissettim. Kendimi ve dünyayı artık farklı görüyorum.
Terapistim bana 'Annenin hislerinden sen sorumlu değilsin' dedi. Hala aklımda.
Ancak ilk günkü etkisini koruyor.