Tepkisellik kalıplarına şunları örnek verebiliriz.
“Ne düşündüğünüzü açıkça söylemekten çekinmek ve olayların daha da kötüye gideceğinden endişelenmek”
“Yeri ve zamanı olmadığı için duyguları ifşa etmemek”.
“Davranışların kaynağını bulmak yerine yaptıklarınıza bahane üretmek.”
“Yardım istemekte, hata yaptığınızı kabullenmekte ya da insanlara nasıl hissettiğinizi söylemekte zorlanmak.”
“Düşüncelerinizi dile getirdiğinizde yanlış ya da kötü bir şey yaptığınız hissiniz üzerinizden atamamak.”
Tepkisellik için yedi aşamalı bir Duygusal Arınma yöntemi öneriyor.
1. Açıklığa Kavuşturmak
2. Kendine Dönmek
3. Dile Getirmek
4. Neşe Katmak
5. Canlandırmak
6. Teslim Olmak
7. Rahatlamak
Detayları merak edenler kitaba başvurabilirler, biraz ince ayarlar var ama genel olarak modeli böyle.
Siz “Tepkisellik” konusunda kendinizi nerede görüyorsunuz?
Facebook
Instagram
Twitter
Linkedln
Genel olarak içe atmak ve söylesen bile insanların seni anlamayacığından dolayı anlatmamak tepkisellikte kendimi gördüğüm yer…Sevgili editör daha derine inmek için kitaba bakacaksak eğer direk kitabı paylaşıp geçseydin ama yok içerikte yazı sınır var dimi biraz daha emek içeren içerikler hazırlarsan seviniriz en azından bu tarz konularda daha bilgilendirici olur konuyla ilgisi olmayan insanlar için…