Günümüzde bazı insanlar rutin olarak tırnak bakım salonlarına gidiyorlar, diğerleri ise bunu sadece kendilerine vakit ayırmak için yapıyorlar. Ama tırnak bakımının aslında günümüzden çok daha öncesine, eski çağlara kadar dayandığını biliyor muydunuz?
Eski Babil zamanlarında bile erkekler tırnaklarını renklendirmek ve manikür yapmak için kohl adlı bir pudra kullandılar. Kullandıkları renkler, hangi sosyal sınıfa ait olduklarını gösteriyordu. Zengin iseler tırnaklarını siyaha, fakir iseler yeşile boyuyorlardı.
Kleopatra koyu kırmızı rengi tercih ederken Nefertiti yakut rengini tercih ederdi.
Ellerine parlaklık katmak için yağ, tırnaklarına renk katmak için ise kına sürerlerdi. Renk ne kadar parlak olursa, o kadar çok güce sahip olduğunuza inanıyorlardı.
Tırnaklarını pençe gibi görünmelerini istedikleri için renklendirirlerdi. Bunu yapabilmek için yumurta akı, balmumu, bitkisel boyalar ve diğer malzemelerin bir karışımını kullanırlardı.
Tarihteki sosyal ve teknolojik gelişmeler sayesinde tırnak bakımına özel yeni bakım ürünleri ve aletleri geliştirildi.
Avrupa'da 1830'da Dr. Sitts adlı bir ayak hastalıkları uzmanı tahta bir manikür aleti icat etti. Bu alet aslında bir diş aletinin tırnak bakımına uyarlanmış hali diyebiliriz.
1907'de ilk sıvı oje icat edildi ancak bu oje renksizdi. Renksiz oje yerini çok koruyamadı ve 1920'lerde kadınlar parlak araba boyası kullanarak tırnaklarını boyamaya başladılar.
1970'lerde takma uzun tırnakların yükselişi başladı ve genellikle zengin insanlar tarafından kullanıldı.
Yani artık sadece zengin insanlara hizmet vermeyeceklerdi.
Pedikür ve ayak bakımı 21. yüzyılın başlarında popüler hale geldi ve bu tırnak bakım endüstrisinin gelişmesine yol açtı.
Günümüzde tırnak bakım salonları, takma tırnaklar, tırnak sanatı, 3D tırnaklar veya tırnaklarınıza çeşitli taşlar koymak olsun bir çok hizmet sunuyorlar.