Hepimizin en az bir kez temizlik yapmayı ertelediği bir an olmuştur. O anda aklımıza gelen “Sonra yaparım” cümlesi, çoğu zaman tembelliğimizin arkasına sığındığımız bir bahane. Ama işin aslı, temizlik yapmak gibi basit bir görevi sürekli ertelemenin arkasında birçok farklı sebep var.
Neden temizlik konusunda bu kadar ertelemeci olduğumuzu hiç düşündünüz mü? İşte, temizliği sürekli ertelememizin nedenlerini birlikte inceleyelim!
Her şeyden önce, hayat koşturması zaten başlı başına yorucu. İş, okul, sosyal hayat derken, temizlik gibi görevler hep arka plana atılıyor. İşe git, arkadaşlarla buluş, eve gel… Temizlik yapmak için pek de fırsat bulamıyorsun, değil mi? Aslında temizlik yapılması gereken diğer işler arasında çok da acil gözükmüyor. Bu yüzden sürekli erteleyip duruyoruz. Sonuç? Tabii ki işlerin birikmesi!
Küçük bir toz alma işlemi bile bazen dev bir görev gibi geliyor. 'O odayı temizleyeceğim, sonra banyoya geçeceğim, her yer birikmiş!' diyerek işi daha başlamadan kafamızda devleştiriyoruz. Sonra? Elbette başlamıyoruz! Halbuki bir başlasak, düşündüğümüz kadar uzun sürmeyecek ama işte o başlangıç noktasına bir türlü gelemiyoruz. Hatta bazen sadece eşyaları yerleştirmek bile yeterli olacakken, gözümüzde iş öyle büyüyor ki, tüm evi baştan aşağı temizlemek zorundaymışız gibi hissediyoruz.
Diyelim ki koltuğa oturdun, en sevdiğin diziyi açtın ya da telefonda sosyal medyada kaybolmuşsun… Tam o an kalkıp temizlik yapmak mı? Hiç cazip gelmez tabii! O rahatlık hali bir şekilde bizi ele geçiriyor ve temizlik yapmak aklımızın ucuna bile gelmiyor. Kendimizi rahat bırakmak işimize geliyor, sonuçta konfor alanımızdan çıkmak her zaman zor.
Tüm günün yorgunluğu üzerindeyken eve gelip temizlik yapmak mı? Hiç çekilmez! Özellikle işten ya da okuldan döndüğümüzde, bütün enerjimiz tükenmiş gibi hissediyoruz. O yüzden temizlik yapmayı erteliyoruz. 'Bugünlük boş ver, yarın hallederim' diye diye iş birikiyor. Bir de ne zaman yarın olsa, aynı yorgunluk tekrar karşımıza çıkıyor. Tabii ki ertelenen temizlik de birikmeye devam ediyor.
Biraz dağınık bir ev, çok da önemli değil, değil mi? Hemen yapmak zorunda olduğumuz işler olmadığı sürece, temizlik acil bir ihtiyaç gibi gelmez. “Burası fena değil, idare eder” diye düşünerek dağınıklığı bir süre daha görmezden gelebiliyoruz. Oysaki bu işin sonunda büyük bir kaosla karşılaşacağımızı bilmemize rağmen, o an için pek umursamıyoruz.
Temizlik yapacaksak, en ince detayına kadar yapmalıyız, değil mi? Yoksa eksik olur! Ama işte bu düşünce yüzünden, işin tamamını mükemmel şekilde yapamayacağımızı düşündüğümüzde hiç başlamamayı tercih ediyoruz. 'Ya tam yapacağım, ya hiç başlamam' diye düşünenlerdenseniz, temizlik işlerini sık sık ertelemek kaçınılmaz oluyor. Çünkü mükemmel bir temizlik yapacak kadar zaman bulmak her zaman kolay değil.
Temizlik yapmanın ödülü anında karşımıza çıkmadığı için hemen harekete geçmek zor oluyor. Mesela, bir oda temizlendiğinde evet, belki derli toplu görünür ama o 'oh be ne ferahladım!' hissi hemen gelmeyebilir. Bu da temizlik işine başlamayı zorlaştırır. Sonuçları kısa vadede göremeyince iş cazip gelmiyor ve 'daha sonra yaparım' diyoruz.
Temizlik sıkıcı ve monoton bir iş gibi göründüğü için motivasyon bulmak zor. Hani bazen bir müzik açıp işe koyuluyorsun ama yine de çok da keyifli bir iş gibi gelmiyor ya? İşte o motivasyon eksikliği yüzünden sürekli temizlik işini erteleyip duruyoruz. Özellikle evde yalnızsan ya da temizlik için yardıma ihtiyacın varsa, bu durum daha da belirginleşiyor. Tek başına koca evi temizlemenin cazip bir yanı yok gibi geliyor.
O an 'şimdi yapmayayım, sonra yaparım' demek hepimize daha kolay gelir. Üstelik bu karar, anlık olarak bizi rahatlatır. Ama tabii ki ertelenen işler birikir. Yine de işin o anki rahatlığı o kadar tatlı gelir ki, sürekli olarak ertelemeye devam ederiz. Ertelemek kısa vadede bizi rahatlatıyor olsa da, uzun vadede daha büyük işler biriktirdiğimizi fark etmemek imkânsız.