Cuma akşamı dolup taşan kafeler, barlar, restoranlar ve sokaklar görürüz. Herkes arkadaşlarıyla, sevgilileriyle ya da aileleriyle güzel vakit geçirmek için dışarıdadır. Ama ertesi sabah uyandığımızda kendimizi bir kanepenin üzerinde yalnızlığımızla baş başa bulabiliriz.
'Hadi kalkıp cumartesinin tadını çıkaralım!' diye düşünürüz ama bize eşlik edecek kimseyi bulamadığımızda evde kalmayı tercih ederiz. Bunun altında yatan sebebiyse yine bilim açıklıyor:
İnsanların neden tek başlarına bir şeyler yapmaya gönülsüz olduğunu araştırmaya yıllarını veren Robert H. Smith İşletme Fakültesi'nden Pazarlama bölümü profesörü Rebecca Ratner, bu tarz bir durumda evde kalmaktansa dışarı çıkıp herhangi bir şey yaparak çok daha mutlu olabileceğimizi söylüyor.
Bu yanlış algıdan dolayı insanların çok daha sıkıntılı bir sürece girdiklerini söyleyen Ratner: 'İnsanlar çok fazla çalışıp sonra da evleniyorlar ve eninde sonunda kendilerine ayırabilecekleri çok kısıtlı zaman dilimleri kalıyor.'
Ama insanların bu deneyimi yaşamadan önce verdiği cevapların aksine, yalnızken de sergide gayet keyifli vakit geçirebildikleri görülmüş.
Sadece bir restoranda yemek yemek biraz farklı bir durum olabilir belki. Çünkü yemek aynı zamanda iletişimi, konuşma unsurunu barındırıyor. Ama bu hala tek başına yemeğe gitmenin de eğlenceli olabileceği gerçeğini değiştirmiyor.
Asıl sorun, yanımıza bizle gelecek birilerini bulamadığımızda tek başımıza gitmekten çekinmemiz. Yalnızken belki de çok eğleneceğimizi bilmemize rağmen dışarıda kendimizi rahat hissedememek asıl olay.
Her şeyden vazgeçip evde kalmayı yeğlememizin sebebi de bu. Araştırmalara göre 'diğerlerinin' bizi bir ezik gibi görüp sanki 'Tek başına ne yapıyor bu dışarıda?' diyeceklermiş gibi hissetmemizden kaynaklanıyor.
Thomas Gilovich yaptığı bir araştırmada, insanların kendi davranışlarını diğer insanların ne düşüneceği üzerine yönlendirdiğini gözlemlemiş, bunlar ne kadar kimsenin farkında bile olmayacağı davranışlar olsa da.
Mesela gittiğimiz kafeye bir kitap götürmek utangaçlığımızı saklayacak güzel bir malzeme, diye düşünebiliriz. Bu şekilde 'bir şeylerle meşgul' gözükmek ve 'arkadaşsızlıktan değil iş nedeniyle burada tek başımayım' görüntüsü vermek istenir.
Daha çok kendi kendilerine eğlenebilmeye başlayan insanlar bu normlardan çıkabiliyor. Önemli olan o normları biraz olsun değiştirebilmek. Yalnız bir şeyler yapmanın ezikliğin tam aksine havalı bir olay olduğunu düşünmek ve insanlara bunu gösterebilmek.