Yani yeni savaş kazanmışsın, aferin düşmanı püskürtmüşsün. Kutluyorsun bunu çılgınca ama bir de bakıyorsun kapının önünde devasa bir at!! Yahu insan bir düşünür, içine yüzlerce adamın girebileceği bu at da neyin nesi diye. Savaş yeni bitmiş, ortada hiç düşman askeri kalmamış, bunlar nerede acaba diye bir kafa yorar insan. Bu bana tanrıların bir hediyesi demeden önce sağını solunu bir inceler, kapısı, girişi, çıkışı var mı diye bakar. Ama yok, sen yüce kralsın ya tanrılar hemen sana at heykeli yapıp hediye etti. Yahu tanrın sana zafer hediye etmiş, bir de niye 'at' versin? Bu kadar zafer sarhoşu olursan işte böyle tuzaklara düşersin. Ama kabahat yine de sende değil, hiç mi askeri uzmanın, danışmanın, vezirin yoktu? Bugün biri benim evimin önüne kutu koysa bomba imha ekibini çağırıyorum, sen tut koskoca atı şehre al, cidden yazık.